Melih Coşkun Şiirleri - Şair Melih Coşkun

Kelimeler dar geliyor artık kendimi anlatmaya
Daha geniş bir anlama taşınmak gerek
İki göz
bir yürek olsa yeter...

İnandıklarımız
Ölürcesine inandıklarımız
Söyle bana
Bir yalan mıydı hepsi söyle
Neydi inandığımız
Neydi öldüğümüz uğruna

Ne bir bardak suya
Ne tok uyumaya benzer
Bir şeye inanmanın tadı.

Karanlık bir tünelde ilerlemek
Işığı hiç görememe ihtimalin olsa bile

Kardeşim benim,
Karşı kıyının güleç yüzlü asi çocuğu
Daha bir seviyorum ezgilerini bu günlerde, haber bültenlerinde adın ne zaman geçse daha bir ışıltılı bakıyor gözlerim...
Biliyor musun ne türlü anlatmışlardı seni bana, çatal dillerinden ölümcül bir zehri akıtırcasına damarlarımıza ve tahmin edebiliyorum ne türlü anlatmışlardı beni sana..
Oysa kalbimle tanıdım seni, hani 90 yıl önce kendi ülkende anadolu işgaline karşı direndiğin gün...
Kalbimle tanıdım seni, kapkaranlık bir İstanbul gününde kalabalık bir caddede bildiri dağıtırken, daha önce hiç tanımadığın halde, kırk yıldır görmediğin bir dosta sarılır gibi “yoldaşım” diyerek bana sarıldığın gün...

Yaşarken öldüğü doğrudur insanın.
Kimimiz yaşamak için ölüyor
kimi öldürüyor içinde bir başkasını
bir kimsesizler mezarlığı içimiz
hepimiz aslında kendimizin kiralık katilleriyiz.!

Sen inzivada yazılmış şiirimsin benim
Hangi aşk gerçek olurdu hasret olmasa
Elbette acılarımızdı değerli kılan sevinçlerimizi
Ve ayrılıklarımızdı değerli kılan kavuşmalarımızı

Tepeden tırnağa şiire kesmiş yüreğim

ıslık çalmayı beceremediği için
mezarlık kıyısından yürüyemeyen çocuklarız biz
korkaklığımızdan değil
yaşama olan delice tıtkumuzdan
titreyen ellerimiz...

İstanbul,
Sende sevdalanmak isterdim,
Aşk şiirleri yazmak boğaz içine karşı,
Bir vapurun arkasında
Martılara uçuşurken bağırmak gökyüzüne
Batan güneşe inat

Söyleyemesem de başkalarına
En azından kendime söylüyorum
Ömrümün bütün gerçeğini.
Korkma diye haykırıp
Ölürcesine korktuklarımı,
Ertelediğim bütün sevdaları.

Şimdi başlıyor işte hayat
Kalkıyor sisler yavaş yavaş
Tüm perdeleri açılıyor hayatın
Düşüyor tüm maskeler

Daralıyor gitgide yollar