Melih Coşkun Şiirleri - Şair Melih Coşkun

Bir hayat yeşeriyor
Hayatı anlatacak size umutsuz zamanlarda
Umut düşüyor işte ana rahmine
Işığa kavuşacak işte en güzel tanımı sevginin
Karanlıkta gülmeyi öğretecek bakışları
Hasreti öğrenecek sıla

Yıldızsız gökyüzü altında
Sana hiç kere aşık oluşumun
Kaçıncı gecesidir bu yaşanılan
Hiç kere unuttuğum sesindi
Her konuştuğunda yüreğimde ormanlar yakan

Güzel olan ne varsa kayıp gidiyor parmaklarımız arasından 
ve dün gibi yitiyor
gözlerinde ırmak serinliği taşıyan sevgilinin hayali...
"seni kum gibi sevdim" diyen
biliyor ki
"yarım kalan aslında hiç bitmeyendir..."

Hiç değişmedik biz
Yaşlarımız bile aynı
Adlarımız değişti yalnız
Deniz'dik, Sinandık, Cihandık, Erdal'dık o zamanlar
Ethem'iz, Abdo'yuz, Mehmet'iz, Ali'yiz şimdi...

Bir gül dalına kazıdım adının her harfini
Hızır'dan değil
gülüşünü bahardan
ve seni senden diledim ömrüme...

06.05.2014

Ne zaman yan yana üç fidan görsem
Bahar gelir ab-ı hayatla sulanmış toprağıma…

6 Mayıs 2009

Şavkında boğun beni
Bölüşmek suçsa eğer ay ışığını,
Yakın beni
Kızıllığını türküme kattığım
Güneşin sıcaklığında,

Hoşgeldin aşk
Seni bekliyordu yorgun başım
Yaslanabilmek için omuzlarına

Bir parça şiirim
Ve sadık yalnızlığımla

Herkes anlayabilsin söylediklerimi
Kederlensin
Bir ateş böceğinin
Karanlıkla sevişmesine benzeyen
Dağ başında yanan çoban ateşi

Herkesin bir sırrı vardır
Söylemekten korktuğu
O gerçektir ki
Uzayıp giden geceler boyu
Düşlerini alt üst eden
Sabahlara kadar