Melih Coşkun Şiirleri - Şair Melih Coşkun

Cesedin genç olursa eğer
Fazla yaşadım diyebilmelisin yine de herkesten
Her sabah
Gün ışığı vururken odanın penceresine
Aynanın karşısına dikilip
Bugün de sevebilirim diyebilmelisin kendine

Ceplerime bir avuç İstanbul doldurdum
Yeniden doğdum ve ben
Yeniden kurulmuş bir İstanbul oldum

Korkunun ve cesaretin kalesidir bu şehir
Ne kadar cesursa dost

Çalmayın o yalnızlığı benden
Benden o şiiri,
Yalan da olsa bölmeyin
Gecenin o en güzel anını.

En güzel hayali düşler ülkesinin

İncecik bir ipte yürür gibiyiz kardeşler
Hani hoyrat bir rüzgar esse sevda yerimizden
Devrilecek gibiyiz...

Bir parça tebessüm saklıysa hala kıyısında dudaklarımızın
Meyveye duracağını bildiğimiz bahar dalındandır...

Büyümek ne zor şeymiş
Her duyguyu iki kez yaşamakmış büyümek
Öfkeyi iki kez
Sevinci iki kez
Sevgiyi iki kez yaşamakmış büyümek.
Fark etmek olanı biteni dünyada

Çoğaldıkça şiirlerimiz
Bil ki yaşlanıyoruz
Ve şunu bil ki yaşıyoruz daha
Bir şiirlik ömür dileyerek Tanrıdan
Bir dizelik nefes dileyerek

ağır çekimde izler gibiyiz
dünyada çekilen tüm acıları
yere düşen bir fotoğraf çerçevesini
yahut bir mermi çekirdeğinin ölüme dönüşünü...

ne kadar çabuk gelip geçiyor oysa mutluluk

Bilincimin kurtarılmış topraklarında
Her akşam sınırlarımı geçiyorlar izinsiz
Sorgusuzca yıkarak beynimin tel örgülerini

Mayınlar ekilmiştir
Kendi hasadını toplayamayan bir yurdun kurak topraklarına

Kaç kez kaçırdıysa gözlerini
O kadar yenik
Bir sevdanın ardı sıra
Kaç kez düşüp kanamışsa dizleri
O kadar güçlü…

bir şiiri olmalı düşümüzün 
taşıdığımız bayrak
yazdığımız kalemin kardeşi olmalı

ve bir şarkısı olmalı düşümüzün
göğün yedi rengi