Melih Coşkun Şiirleri - Şair Melih Coşkun

Örgütlendi kelimeler
Cümleler kıta kıta, bölük bölük
Fısıldaşıyorlar aralarında
Anlatıyorlar birbirlerine yaşanmayan ne varsa
Ne kalmışsa söylenmeyen
Şifreliyorlar hayatı

Sadece görmek istediğindir
O son adımını bekleyen derin uçurum
Bir hayallik mesafede
Yeşil bahçeler eskiyor
Gürül gürül akıyor yanı başında
Yıllar boyu gelmemiş olsa da sesi kulağına

Çınlayacak kulakların
Bir okulun
Müsamere salonunda anılırken adın.

Yüzlerini bile görmediğin binlerce insanın
Diline dolanırken

Şairin karanlıkla sevişmesidir
Gece yarıları.
Hesap sormasıdır kendine
Söyleyemediği her aşk için,
Her şiir için yarım bıraktığı.

Doğum:
İlk defa doğuşu güneşin
Büyümek:
Farkına varmak güneşin doğduğunun,
Umut:
Düşünmek doğacağını batan güneşin bir gün,

Sevdalanmak değildi istediğin
Çok doluydu yüreğin
Bölmek istedin sadece ikiye
Aynı yolları yürümek
Bastığı yerlere basmak
Güldüğü yerde gülmek

Bir ölü yatıyor,
Okulun önünde
Sıcak kanı bulaşarak yoldaşların ayaklarına
Bir yiğit düşmüş 79 baharı ortalarında
Hayatının baharında
Ve yaşamaktan başka bir çıkarı olmayan dünyadan

Aşk’ın K’sını özelleştirmişler
Aş kalmış geriye sevmelerden
Kavganın adı aşk değildir artık
Bu kavga aş kavgasıdır.

Artık bir parça ekmek için deliniyor dağlar

Bir gün biterse bu heyecanım
Şiir yazmak gelmezse içimden bir daha
Sen yine de bırakma ellerimi
Ve kırılırsa çelikten direnci yüreğimin
Sen diren yine de ikimizin yerine.

Çabuk büyü çocuk
Ödenecek borcun var daha senin
Borçlu doğdun sen
Yurdunda doğan her çocuk gibi
Borçlusun,
Çabuk büyü,