Melek Dalgıç Şiirleri - Şair Melek Dalgıç

Kırgınlığım dile gelince
Zaman zaman
Uzaklardan
Pulsuz zarfsız
Mektuplar alıyorsun
Açıp ürkek okuyorsun

Hesap kitap yapmazsın
Yanlışın doğrularını
Geçiyorsa aşıksın
Of yaram
Bazı geceler
Tuz basarım sana

Çalan her telefona
Sensin diye kalbi çarparak bakmıyorum
Bende sesin eskidi
Kaç geceyi uykuya öksüz bıraktık ama
Bende yüzün eskidi
Kaç sessizliği bozdum

Saçlarımda izi
Mevsim eylül
Yapraklar sararmış
Düşmeyi bekliyor hapsinde
Say ki
Bütün mevsimler eylül

Gece gizeme dalarken
Rüzgardan ruhum
Sesini algılar
Doladıkça sevgini büyüten
Çektikçe sana doğru gelen
Kalbim bir yumakta değil

Bilirsin yağmurda
Ayaklarım ıslanır
Peki bunu bile bile
Neden biri ıslanır
Yağmurda ıslanmak hariç ben
Seni bile bile

Selamsız turna uçurdum
Şehrimden diyarına
Yolladım otağına
Sessizce bir buse kondurur
Uyurken yanağına
Söylenmemiş sözler

Şehri sabahın alazında
Gün ışırken
Çiğ tanelerinde
Yokluğunun soğukluğu vuruyor
Pencereme
Aşkı sorguluyorum

İşte kış gelecek
Dalların belki bende
Buz kesecek
Hayallerini
Yıldızlar süsleyecek
Göçebe kuşlar

Kayboldu anılar
Şimdi silik bütün rüyalar
Sonbahar mı kış mı
Mevsimde karışmış bu aralar
Saçlarımda bahardan kalma
Çocuksu leylak kokular