Kalemin ucu kırıldı
Yüreğim gibi
Şimdi gelmiyor içimden
Sana bir şeyler yazmak
Ne iyi nede kötü
Balkonumda sardunyalarda
Bir lacivert gecede
Yasaklı düşler takılır
Gamzelerine
Akreple yelkovan
Ters düştü yine
Bense mazbut bir gökyüzüne
Gecelere yığılmış sesin
Zaman zaman
Sayfa sayfa
Açıp dinlerim
Aklımın bir köşesinde
Senin sessiz gidişin
Bu sabah sen bana
Ben sana baktım da
Çayından vazgeçtiğim
Olmuş lüzumsuz çaydanlık
Kaldırıp atmaya da kıyılmaz
Saklamaya da yerin olmaz
Şimdi af da dileyemem
Gittiğin yere
Şiirde gönderemem
Bilmeden kırdıysam
Hakkını helal et de diyemem
Gittin de şiirlerin kaldı
Martılar soğuk denizin üzerinde
Bir umut kırıntısına
Can alıcı nağmeler atarken
Ukteler bir bir ölür içinde
Kendini hesaba çekince
Bu defa şahlanmadı kalbi
Gemi kaptanından vazgeçmiş
Ama rıhtıma dargınlar
Ah martılar huysuz martılar
Bir yağmur sonrası
Denizde firardalar
Yüzünü yıkar gibi
Şiirlerim hep sana
Seni anlatırdı
Gelemediğim bütün sokaklar
Sana çıkardı
Sorardım herkese
Adı sevda çıkmazı
Kapattım gözlerimi
Bir resme çizilmiş hayal
Kalbimi ortaya koydum
Havada yafta kaldı sözlerin
Sen masallar anlatırken
Ben hep gerçeklere yordum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!