Şimdi af da dileyemem
Gittiğin yere
Şiirde gönderemem
Bilmeden kırdıysam
Hakkını helal et de diyemem
Gittin de şiirlerin kaldı
Martılar soğuk denizin üzerinde
Bir umut kırıntısına
Can alıcı nağmeler atarken
Ukteler bir bir ölür içinde
Kendini hesaba çekince
Bu defa şahlanmadı kalbi
Gemi kaptanından vazgeçmiş
Ama rıhtıma dargınlar
Ah martılar huysuz martılar
Bir yağmur sonrası
Denizde firardalar
Yüzünü yıkar gibi
Şiirlerim hep sana
Seni anlatırdı
Gelemediğim bütün sokaklar
Sana çıkardı
Sorardım herkese
Adı sevda çıkmazı
Kapattım gözlerimi
Bir resme çizilmiş hayal
Kalbimi ortaya koydum
Havada yafta kaldı sözlerin
Sen masallar anlatırken
Ben hep gerçeklere yordum
Öğretebildim
Artık içimde sadece
Sensizken gülen
Bir çocuk var
Fark ettiğim
Her boşlukta sana koşmuyor oluşum
Uzun soluklu
Şiirler yazamıyorum
Sana mektup misali
Kaleme kağıda dokununca
İçimde küskün kırıklıklar
Tükenmiş bende bütün anlamlar
Bir buluta saklanmış
Gülümsüyorsun arada
Gözlerinde menevişler
Güneşinin ışığı
Gözlerimi alıyor
İşte o an unutur oluyorum
Bir hercai gülüş
Kandıramaz beni
Geçti delidolu yıllar
Çocukluk demeli
Her hatanın vardır bir bedeli
Sağa sola baktım ayaz
Yerine kimseyi koyamadığım
Günlerde
Özlemeyi öğrendim
İliklerime kadar
Her yanım sen
Sahipsizim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!