Bir sabah uyandım
Kalbimi yokladım
Yoktun
Pencereden ansızın
Uçan bir kuş gibi
Uçup gitmiştin
Zaman suda bir sarkaç
Akisini gördüğüm
Yağmursuz ıslanmışsın
Yine bu akşam
Gözyaşını sevdiğim
Sesinde buruklukla beraber
Kalbine misafir oldum
Gecelerine yıldız
Şimdi gitme vakti
Ağlama küçük kız
Bir gün gelirsem
Bakarım ki boşluğum dolmuş
Mutluluğun resmini
Çiz desen
Çizerimde
Kalıcı olmaz ki
Bana dilsiz olursan
Sağır olurum
Sabah serin
İstanbul'da yağmur var
Günaydın
Seninse gözlerinde
Yalnız mı geçirdin
Bu karanlık geceyi
Yağmur yıkadı denizi
Güneş ısıttı
Kirazlar kızarmış gülümserken
Dallarında
Fısıldadı
Ya sonrası
Yüzümü avuçlarımın
Arasına alıp
Öyle düşünürken
Gözlerin gözlerimde buluştu
Bana güzel şeyler
Hatırlatmıyor
Kar yağıyor
Penceremde kuşlar
Beni alıp maziye uçurdular
Ayazda üşümüş ellerin
Gelir aklıma
Soğuktan çatlamışlar
Her kış geldiğinde
Yeniden düşersin ruhuma
Karların arasından apansız
Belirip
Başını eğmiş gülümseyen
Kardelen misali
Göçebe sevgiler
Azade
Okul arkadaşım
Hiç o gözle bakmamışım
Simdi sana denir mi yar bu yol arkadaşım
Oysa hüznümün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!