Kağızman'a kar yağdı
Dalda güller sararmış
Şu kış azmış olmalı
Tüm yürekler darlanmış
Kağızman'a kar yağdı
Çok güzel bir ilçedir
Kağızman dağ dibinde
Rengârenk bağları var
Bağları gül içinde
Tüm cihan duysun, bilsin
Oy ne güzel ne güzel dallar güllendi
Tüm dereler, yaylalar her yer çimlendi
Leylekler, turnalar birlikte otluyor
Kötek, Böcüklü, Aydınkavak şenlendi
Bahar'da ne gül, ne güldane kaldı
Aras boran almış dertli çağlıyor
Ötüp duran, kanatı kırık bülbül
Hazandaymış gibi figan ediyor
Arkasına dağları alan Aras
Çewlik düzlüğünde küçük bir çoban
Okuldan, eğitimden mahrum gariban
Sürüden ayırmıyor gözlerini
Ana kurban, baba kurban, can kurban
Küçük yağız çoban, bir dağ başında
Dumanlı dağları var
Efil, efil yeli var
Aras'ı duru, berrak
Sessiz akan suyu var
Türkmeni var Kürdü var
Zulmün elleri tüm yaşama düşman
Köylü mağdur, işçi mağdur, ırgat aç
Akan ter emekçinin alın teri
İşçi-köylü aşa, ekmeğe muhtaç
Zülüm konta, zengine bahar olmuş
Koncaksan şayet, gel kon özgürlük için çırpınan
Şu paramparça yüreğime
Fakat
Kanatlarını incitmeden
Gaganı kanatmadan
Kendini üzmeden
Paramparçayım, gecenin içinde, her taraf zifiri karanlık
Acı vuruyor yüreğimin arasına
Geceme doğmuyor
Ay
Geceme düşmüyor
Mehtap
Gel gönül, seninle buradan göçelim
Can tut ellerimden, kalk pir olalım
Bıktık tepemizde duran dertlerden
Can yoldaş olalım, gel yol alalım
Anlasana gönül uyma feleğe
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.