Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Coşiya nav xewna min
Ronahîya çavê min
Can î, eşq î, giyan î
Gula min î dilê min

Havîn, bihar wek te ye

Gecelere doğru, zulüm çağlyor
Dost, talan edilen, o köyler bizim
Yükselen çığlıklar, o coşan acılar
Alev, ateş yanan tüm canlar bizim

Halkın üzerine zülüm yağıyor

Bakracına kaymak, çeçilli dolduran
Dişleri de inci-mercan Kars kızı
Teni esmer, kirpikleri simsiyah
Az dönde bak bu yana, ey Kars kızı

Meltemlı gecelerin Ak yıldızı

Ey bizim yoksul, yoksul Veli dayı
Zaman tozutu, günler duman, duman
Tarlalada ırgatlar yorgun bitkin
Sabır bizi sınıyor, hal de yaman

Ey yoksul dayı, bizim Veli dayı

Nasıl gülsün nasıl gülsün, doğa bize nasıl gülsün?
Namert eller, kanlı eller keserse çiçekleri, gülleri
Yemyeşil ormanları
Fidanları
Ağaçları

Gün ışığı gibi dokun bana! Nefesin, tüm kokun sinsin tenime
Çiçeklenen gülüşünle, bedeninindeki güzelliğinle
Dokun bana, kadehin kadehe dokunduğu gibi
Salıver yüreğini yüreğime
Kana, kana dökül içime
İçim sarılsın sana

Yalan hikâyelerin peşinde kuşup davul-zurna eşliğinde nara atıp
Savaşlara tebessüm eden! Ey kabadaylar
Dokunmayın toprağa yağmur taşıyan
Bulutlara
Dokunmayın artık tutunacak
Dallara

Gökte dolunay var, düşlerimde sen
Gözlerin göğü kuşatmış, bu gece
Ben suszu, çorak topraklar gibiyim
Hırçın sel ol, ak içime sessizce

Hüzünlendim, tüm yıldızlar çok uzakta

Senin acın hayatın ayrıntısında gizli! O acı ki büyük bir acı
Tarihin her döneminde rastlanan, o öykünün acısı
Aynı acı
Aynı
Anne karnındayken cinsiyeti sorgulanan
Göbek bağı anasından çözülmeden

Cennet, tuğba benim olsun istemem
İncil, tevrat benim olsun istemem
İnsanlık, vicdan, sevgi yeter bana
Tacı, tahtı, saltanatı istemem

Dokunmayın dünyama yeter bana