Bu gece nefesin ateşi, hiç dönüp dolaşmadan aksın içime
Ne olur gecemize yağmur
O öpülesi yanaklarına
Gözyaşların
Memlekete mermi yağmasın
Kanla ıslanan dudaklarına
Bir gemi demir aldı bir gemi, bu limanlardan
Vakitli vakitsiz, fakat efkarlı, acılı
Karanlığın kenarından, şehrin hüznünde
Çok uzaklara doğru sessiz, sessiz
Tepeden tırnağa
Ama umut
Yoksulluğun coğrafyasında, odununu tutuşturulup, kömürü yakılan
Sıra dağları, sarp geçitleri, karanlık tünelleri
Erzurum'u, Erzincan'ı, Sivas'ı, Kayseri'yi geçerek
Bir ayrılığın, bir yoksulluğun
Ölümcül kanamasından
Kars’dan İstanbul’a
Ne olur uğrama, uğrama bana
Gelme düştüğüm şu karanlığa
Ben, karatoprağa yurtluk olayım
Sen güllere sarıl, bende toprağa
Yırtıldı yelkenim! Boran vurdukça
Yeter, muhannet benimle eğlenme
Kahpeleri, zenginleri yeğlenme
Beni bende bitiren arsız felek
Git artık, ben zelile celallenme
Gülmedim, ne on beş, ne altmış yaşımda
Şu acı dolu yaşam, beni yenerse
Bir gün ömrüm tükense, çeker giderim
Zalim tanrılara naz, gurur yapmamdan
Çılgın bir nehir gibi akar giderim
Dünya'da umudum, nefesim tükense
Ne şu özlemim tükeniyor ne de bu sevdam
Sinemi yaran o bakışların
Hiç aklımda gitmiyor
Sen, mest ettin beni
Gayrı
Şu esrik halimle
Ay dilê min! Agahdar be, min xem e
Van rêyan û çiyan de te digerim
Ax dilê min, ez bimirim evîn zor e
Min fîxan, min vizar e, tim digirîm
Bi rojane ji min re xemgînî ye
Her tim bo te pir dinalim
Bi rojane te digerim
Heta giyana min hebe
Tu car, ez te venagerim
Tu him dilî him kezebî
Delalîya mine bi dil keser
Rojane aramî tune ji bo min
Li vê girtìgeha reş û tarî de
Ez dixwazim her şev were xewna min
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.