Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Ölümüne de olsa ben dönmedim
Para- pul menfaat için gelmedim
Anam emdiğim süte yemin olsun
Asla eğmedim başımı eğmedim

Kurşunlandım, benden yükseldi çığlık

Arsız karanlıklar, bitmeyen hüznü hep yüreğime akıttı
Boynum hep bükük, güzlerim yaş dolu
Dağ doruklarından
Esen yel
Bağlardaki güller
Derdime ilaç

Duyun beni ülkemin insanları
Dost sen de gördün mü olanları
Yine kuduz kurtlar, itler türedi
Sağa-sola sıçradı salyaları

Bilinen toprak, vatan bölünmedi

Mehtap kararmış gecden, yıldızlar dökülmüş gök kubbeden
Hüzünle çöken ufuklar feveran kopardı
Keder ve acı yüklü yürekler
Güller, goncalar büzülmüş
Gecenin kollarında
Ağla

Ey kanunsuz, ey kitapsız, varsın namın-şöhretin, tahtın-tacın
Sofranda bal-kaymak, haviyarın olsun
Dünyaya malına doymak bilmeyen
İblis
Acıdan zevk alan
Zalim

Güneş her gün hüzün bana, mehtapsız geceler üstüme çökmüş
Şafaklara düşen o billûri parıltılar haram bana
İki yakası bir araya gelmeyen
Dinmeyen
Rüzgârların önüne katılan
Avazı yeryüzüne yayılan

Asi dağlar yol vermiyor
Dermanım yok! Gelemedim
Sözüm bitse susmaz dilim
Gelecektim gelemedim

Her anımda çok dertler var

Habire sıkılan candamarımdır, bir cellatin elinde
Birde, bir tekme vuruşuyla
Devrilen
Alnından boncuk, boncuk
Ter damlayan
Bir emekçinin

Meşka xwe jî kêlandî ye
Rûnê xwe jî hilandî ye
Kembera zîv li pişt ye
Nav pişta xwen şidandî ye

Li dêman de gul vedane

Deng vedena Kurdane
Dermanê her derdane
Axa welatê me de
Gul û gulpik vedane

Bilûr jî bêdeng nabe