Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Kuşlar uçar çırparak kanatlarını
Süzülür çırpmayarak kanatlarını

Her iki eylem gökyüzünde
İnsan seyrediyor yeryüzünde

Sorma bu güven ne diye
Serbestsin arkamdan iş çevirmeye
Ne olacak, birkaç hece
Birkaç kelime
Yüze gülen cümle
Hiçbir plan işlemez

Kelimeler oyunuma geldi
Küçük şeytan aklımı çeldi
Yasladım mısralara kelimeleri
Mısralara canlılık geldi

Gökteki yıldızlardan

Ah kardeşim
Ne sen söyle
Ne ben söyleyeyim?

Gördüğüm
Acayip bir rüya değil

Ülkem çetin sınavlardan geçiyor
Haberlere kulak verirsen politize olman gerekiyor
Politize olmaya hayır dedim
Dışarıda yağmur var, yağmuru seyrettim

Yağmur altında bir çiçek bana gülüyor

Yaş altmış
Ömürden ne kalmış
Geride neler yaşanmış

Hesapsız kitapsız yaşamım olmasın
Hesaplaşayım kitaplaşayım istiyorum

Bir gün dolaşırken
Halk içinde
Söz ettiler eşeklerden

Sordum,
Kaç ayaklılar?

Kelimeleri sürgüne gönderdim
Kimi suçlu, kimi yetersizdi

Bende bavulumu derdim
Buraları yaşanacak yer değildi

Bir aklım var benim
Bir ömre bedel kalbim

Ey aklımı yitirten
Ey kalbimi titreten

Çoğu zaman her şeyin tersini düşünerek kendime yol ararım
Mesela; ışık mı karanlığı deler geçer, yoksa karanlık mı ışığı?
Çoğumuz ışığın karanlıkları deldiğine inanırız, doğru mu?
Fikir hareketlerine, sosyolojik hareketlere bakarım
Karanlık olgular, her zaman aydınlık olgularını delip geçmiştir.
Üç beş deli ortaya çıkar, çoğunluğun üzerine egemen olur