Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Bir gün dolaşırken
Halk içinde
Söz ettiler eşeklerden

Sordum,
Kaç ayaklılar?

Bir aklım var benim
Bir ömre bedel kalbim

Ey aklımı yitirten
Ey kalbimi titreten

Çoğu zaman her şeyin tersini düşünerek kendime yol ararım
Mesela; ışık mı karanlığı deler geçer, yoksa karanlık mı ışığı?
Çoğumuz ışığın karanlıkları deldiğine inanırız, doğru mu?
Fikir hareketlerine, sosyolojik hareketlere bakarım
Karanlık olgular, her zaman aydınlık olgularını delip geçmiştir.
Üç beş deli ortaya çıkar, çoğunluğun üzerine egemen olur

(Değerli dostlarım

2005 yılından beri antolojiye şiir kaydediyorum. Bugün bininci şiirimi kaydetme onurunu yaşıyorum. O nedenle bininci şiirler olarak, denediğim değişik tarzlardaki şiirlerin tümünü sayfaya ekledim)

Bir an
Bitmeyen slogan
Bazen şan
Bazen gam

Bir yaşayan pişman

Karıştırdım yine herşeyi
Birbirine girdi her biri
Çıkacağım işin içinden
Dolanıp bükülmeden

Rüzgardan bir hisse aldım

Bir deli rüzgâra vuruldum
Düşlerimin içine kuruldum
Aklımı düşürdüm yükseklere
Yüksekte uçarken yoruldum

Bir deli rüzgâr gördüm

Bugün savaşı konuştuk
İnsan kanı üzerinde buluştuk

Kahraman kan ister
Madalyalarını kanla süsler
İnsanlardan diyet ister

Sırlı sözleri asla sevmedim
Önemi, yalın olana verdim
Zoru değil, kolayları sevdim

İnci tanelerine benzeyen
Nice kelimeler var süslenen

Sevgiyi salıversem çayıra
Oyunbozan olsam insanlığa
Rahatı gözleyen hayatıma
Umutları tüketsem bolca
Mutlu etmek için kendimi
Sorgulamadan hiçbir şeyi