Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Etrafımda binlerce insan
Kadın/erkek, genç yaşlı
Sıcak güneşin altında
Biraz önce uğradığım
Tüm coşkuları yaşadığım
Allah’ın evi Kâbe’den

Kendimi düşündüm
Varlıklar içinde
Varlıkların çokluğunda
Dünyada evrende

Kendimi düşündüm

z
Makamın sadakati yok
Rütbelerin taliplisi çok
Zaman kayıp gitse de
Bunun değişeceği yok

Bir tartışmanın
Üzerine geldim
Kızlı erkekli
Gençlerdi tartışan
Konu ise türban

Sevgiyi yudumlamalısın
Hayatın her köşesinde
Yalnızca şiirlerde
Yalnızca şarkılarda
Yalnızca söylemlerde değil

Hayat dört köşe
Her köşede neşe
Olsun isterdim
Ama nerede?

Elim her yere

Ey göklerin
Yeryüzünün hâkimi Tanrım

Sen kal gökyüzünde
Yeryüzüne hiç inme

Ofsaytta kalan nedir bilir miyim?

Oburlaştıkça oburlaşan dünyada
Odağı çıkarlara bağlı insanlıkta
Ordular kurup doğalı yok ederken
Ocakların bacalarını söndürürken

Kelimeler şaşırdı
Sözü alan dağları aşırdı

Her şey birbirine girdi
Kelimeler artık eskisi değildi

Benim için dünya
Bir küçük hülya mı?
Yoksa derin bir rüya
Tıka basa karabasanla
Dönüştürülen fanusa