Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Özümden gelenlerin hepsini
Önüme koydum geçmişimi
Özgürce düşündüklerimi
Önü alınmaz hayallerimi
Öncesinde ve sonrasında
Öngördüğüm düşünceleri

Rehine alınmış düşünce
Rolünü yapan bir beden
Rüzgârlarda yaprak gibi
Ruhu, özü kayıplarda
Rehavetle uçuyor gibi
Reel gerçeği hizmetçi

Ter
Terim, terim terler

Yer
Yerim, yerim inler

Ayrılmak zor gerçeklerden
Benlikleri öne çıkararak
Can sağ olsun deyip geçmek
Çığlıklara kulak tıkayarak
Durdurulamayan kötülüğe
El verip aman dileyerek

Alfabetik düşündüm
Lügatteki kelimelerle
Fikir dans etti beyinde
Alfabedeki harflerle
Beni ben yapanları
Eledim sık dokudum

Barışık olmak kendimle
Barışık olmak kendimizle
Bir destansı kavgadır biline
Benimizde sürüp gider bizimle

Belki farkına varmayız çoğu kere

Aklın şaşmasın
Kalbin kaymasın
Günün modası bu
Zamanın kurtuluşu

Çağda neler görürsün

Etrafımda binlerce insan
Kadın/erkek, genç yaşlı
Sıcak güneşin altında
Biraz önce uğradığım
Tüm coşkuları yaşadığım
Allah’ın evi Kâbe’den

Aklımın ucunda olmanı istemem
Kalbimin en güzel köşesinde yer ayırdım ben

Anılarda dolaşmanı istemem
Hayatımın en güzel anlarında yer ayırdım ben

Ey insan,

Hep kendi gözünden
Baktın dünyaya,
Yaratılışına, yaşayışına
Doğduğun, yaşadığın yere