Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Rehine alınmış düşünce
Rolünü yapan bir beden
Rüzgârlarda yaprak gibi
Ruhu, özü kayıplarda
Rehavetle uçuyor gibi
Reel gerçeği hizmetçi

Ter
Terim, terim terler

Yer
Yerim, yerim inler

Ayrılmak zor gerçeklerden
Benlikleri öne çıkararak
Can sağ olsun deyip geçmek
Çığlıklara kulak tıkayarak
Durdurulamayan kötülüğe
El verip aman dileyerek

Alfabetik düşündüm
Lügatteki kelimelerle
Fikir dans etti beyinde
Alfabedeki harflerle
Beni ben yapanları
Eledim sık dokudum

Barışık olmak kendimle
Barışık olmak kendimizle
Bir destansı kavgadır biline
Benimizde sürüp gider bizimle

Belki farkına varmayız çoğu kere

Tescîli üstatlık bu zamanda
Heves olur cihânı âmânda
Derman eyler servi revânda
Çoğalırlar âhiri zamanda
Miyârı yok kitâbı kuranda

Bugün farklı şeylerden söz etmeyi düşledim
Siyasi, ideolojik, tarihi, sosyal konuları iteledim
Bunlardan söz etmemek bir kayıp değildi
Tıpkı yalan rüzgârları dizi gibi,
İzlemeyi bırakmak bir şey fark etmezdi

Var oluştur görünümlerde
Varlıktan varlığa geçerken
“OL” dur tanrının sözünde
Görünümleri yaşarken

Dün, bugün, yarın

Bir hayat ki,
Ortalama yetmiş yıl! ..

Bir dünya ki,
Binlerce yıl! ..

Bazen düşünüyorum
Kendimi, diğer insanları
Akıl erdiremiyorum
Gençliğin en güzel
Olgunluğun en iyi
Yaşlılığın en tecrübeli