Kenan Gezici Şiirleri - Şair Kenan Gezici

Benimde bir sevincim başkaydı.
Tarlada bir başaktan bin taneli.
Yarım ağız değil gürültüden beri.
Müjde almış kanaryanın sevinci.
Bahar gelmiş düşmüş de ormana.

İhtiyacım yok, kara kıymetsiz akşamın ertesi.
Alemler dolaşır bir an ateşin yüzünden yansır.
Kara kaplı kitaplar içinde kızıl ibretler ortası.
İnsana dairi bulmak, iyilerden efsunlu oda zor.
Yalan dolan, bencillik birde düşünceler alevli.

Dokunmasın artık, başkada ben istemem.
Delip geçiyor içimi yakıyor alevlidir hissi.
Dolaşmış sokaklarını bırakmadı bencilliği.
Ben her lahzada hülyalar, düşlerin adamı.
Silik bedenler örtülerle, nasıl saklanır.

An gelir taş basarsa gök yüzü tükenir.
Dokunup ta ana, ihya olmak kayba uğrar.
Avuçlarım yanar dokunmadan maziye.
Halletmeden bakamam silinmiş geçmişe.
Karanlıkta büyüyor korkunç yalnızlığım.
Sırtını yaslamışsa da eş dost tanıdıklara.

Bir bakıyorum yaklaşıyor akşamın ayak sesleri.
Kap kara gözlerinde yorgunluk saçlarında kış.
Uzun zaman olmuş besbelli izi yok tebessümlerin.
Gelmemişsin rüyalarıma girmişsin esmer kadın.
Ve şimdi uykuları kaçar, olmak bilmeyen gecenin.
Sükûneti nerde gecenin dört yanı duvarla örülmüş.

Yenilmek hiç sorun değil, olmadı zaten.
Yangın yemiş çatırdayan bir ağaç gibi.
Bir parça beyaz bulut iki damla yağmur.
Eksik olsun baş ucunda rüzgâr fırtınam benim.
Sarılır yara, cılızda olsa yeni sürgünler.
Harmanda mal azaldı diye neden ürksün.

Şimdi beni düşün.
Anlına konsun şu öpüşüm.
Sarışın rüyalar gör.
Sonbahardan kalma.
Gülüşün zulamda.
Oynaşır kıpır kıpır.

Gözüm takılmış dinlemez denizi.
Oynaşır ışık aklıma gelmesin belki.
Düştü alev dokundu, dokunmak yürek işi.
Sonra duraksamaz sessizliğim.
Nedensiz kor hasreti, hissettim alev gibi.

Ve açtım kollarımı gölgesinde menekşeler.
Bitiverir, yanı başımda uzakta solar, kururlar.
Unuttuğum, gökyüzü uzun bir hastalık gibi.
Nasıl biterse öylesine biter, bilmediğim gibi.
O denli çocukmuşum, saf kendimi kötülerken.
Okuduğum, seyrettiğim kötü karakterleri aşmışlar.

Bahar bu coşkuyu kaldıramaz.
Alırsa yazdan, kıştan bahanesi tükenir.
Güzelin çakır gözlerinde tükenmez.
Gönlüme doğan günün seyri.
Irmak benim için zülfü siyahı.
Akar cemalimden dudu dilli.