Kenan Gezici Şiirleri - Şair Kenan Gezici

Bunca söz söyledim
Bahsin olmadı güzelim.
Bir ben bileyim.
Başkası bilmesin istedim.
Akar saçların.
Kıyamaz dokunmaz.

Diniyor fırtınalar, artık tedirgin etmez korkum.
Geldi zamansız önceki fırtınalar etti tarumar.
Kazılan mezarlara düştüm kazanlar mezarda.
Belirsiz meçhulleri gün aşırı yaşattılar bana.
Herkes gibi bende korkardım belirsizlikten.
Rutinleri bozuldu ummuyorlardı, akılsızların.

Sanma ki her zaman rüzgâr böyle eser.
Dünya döndükçe yıllar, aylar geçer gider.
Bir bir değişir değişmeyen tüm düzenler.
Rüzgarla yere düşen meyve ağaca döner.

Soluklar bini bir hayallerden süzülüp.

Beni anlatmaya kalktı bana.
Konuşmayı bilmeyen kör.
Renkleri tanımaz biriydi.
Siyahı beyazı iyi bilirdi.
Yürürken ayağındaki dikeni.
Çıkarmak yerine sevdi.

Daha çok ölecektik, yuvalanmış yerden başlar uzanır.
Kaval çalıyordu duydum uzaktaydı biri, birilerine.
Dağa çağırıyordu bir kere, sürelere karışmak niye.
Telaşlı bir koşuş yere değmeden topuk, diğeri takipte.
Beyhudedir avazı çıkmaz çocukken ölmüş olanın,
Mahalsiz bırakılan yumruğu havada, zehir zemberek.

Yanlış doğruyu götürdü birebir.
Görebileceğimiz yok ki.
Peşindesiniz her zaman bir diğerinin.
Umuyorum ki yarın gece gideceğim.
Umursamam artık kararan günleri.
Ben bunu saymam, bir daha da gelmem.

Yine düğümlendi kaldı günüm, gecem.
Silindi derken başa bela oldu rüyalarım.
Darda kaldık diye mi olmadı bir soran.
Yoksun kaldık garip, kimsesiz sevgiden.

Bir çul bile örten olmadı, hatırsız gönlün.

Senle ilgisi yok açan çiçeklerin.
İlgisi alakası yok yağan yağmurun.
Arılar uzun yol gider bal yapmak için,
Bak gül ne güzel kokuyor.
Bunun senle hiç ilgisi yok.
Bulutlar bir araya bazen geliyor.

Çok yaşadım bana bu ömürlük nefes yeter.
Ne ihanetler ne yalanlar buldum iki ömre bedel.
Damla damla yaşar, nehir nehir ölüm her gün geçer.
Anlatacaktım edebe mahkûm, ödüyorum ondan bedel.
Derdim çoktu yürek geniş olunca bulamadım muteber.
Zalime verdiğim fırsattır hep tersine halel.

Dokuna bilsem hayatlara börtü böceğe.
Hatırlanırım belki de ela gözlerin bende.
Dışarda kopsa fırtınalar ile boran kime ne.
Yürürüm aynı çizgide elin var hayalimde.
Her şeyin bir zamanı var, kanıta gerek yok.