Efsanedir canım İstanbul,
Farklıdır suyu, toprağı, havası,
Hiç duydunuz mu İstanbul'u?
Heyecanlı bütün kalpler,
Alınca derin bir nefes,
Serin bir Ekim gecesi,
Alışılmadık derecede,
Gıcırdıyor durmadan,
Benden iki metre ötede,
Gecikmiş bir ağustosböceği.
Elimde Bir Tek Sen Kaldın
Seninle gidelim,
Sonsuzluğa;
Sen ve ben, sadece biz.
Gelmezsem beni götür, burada koyma.
İlki çılgın sevdalı,
Elinde kağıt kalem,
Hep şiir yazar,
Ve bir kadını resmeder,
Avuçlarında buruşuk bir mektup,
Öpüyor ve ağlıyor.
Elleri dert etmesin kız kardeş,
Bilirsin, bakıcı,
Bazıları darasında taşır,
Bazıları sert içkiden ölür.
Neler oluyor ahbap!
İnan canım sensiz olmuyor,
Ellerini, gözlerini özledim...
Huzur asla hüzünlü kalbi doldurmaz,
Ellerini, gözlerini özledim...
Yokluğunda damla düşmez çölüm ben,
Mavidir göğün rengi,
Güneş bile alengirli.
Kırları kaplamış çiçekler,
Her yerde sevinç ve neşeler.
Uzat elini ve toparla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!