Kardeşinin eliyle öldü,
Atam Adem'in oğlu Habil,
Her ölümden nasibini alacaktır,
Bir ilke imza atan ilk kişi olan Kabil.
'İyiliği emret, kötülükten sakın'
Bu satırların yazarı; önce sen,
Sonra tüm inanan arkadaşlarım,
Bir gün elinizdeki şeylerin,
Ortadan kaybolacağını unutmamalısınız.
Hiçbir zaman kaybedilmeyecek şeyler kazanmalı insan;
Akseder,
Abanoz caddesinde,
Tamtamları fahişelerin,
Tamtamları.
İçini bırakmış çabucak, yerleşirken sakin büstte,
Seyahatten, gizliliğe kayboldun,
Balkondaki beşlik yağ tenekelerine güller ekeri,
İtibarsız, tütün arzında,
Denizden beş kilometre uzakta, evleri.
Bizim sınırlarımızda ama Antalya da,
From travel, vanished into secrecy,
She's planting roses on high-five oil cans on the balcony,
Disreputable, in the offering of tobacco,
Five kilometers from the sea, their house.
In our borders, but in Antalya,
Değişir niyete göre,
Et ikisi de ama,
Farklı kasap kesince,
Kurbanda bir bilinç var.
Dine kayıtsız kalanlar,
Fatihler, Kanuni, Mustafa Kemaller,
Tarihe taş koyup bugünü inşa edenler,
Dağlarında çiçeklerle gelip gidenler,
Edirne'den Ardahan'a vatanım Türkiye'dir.
Milletimle acı tatlı günler geçirdin,
Abayı dedelerimiz giyer, ninelerimiz dikerdi,
Çobanın omuzlarını saran kepenekti,
Dervişlerin başını örten arakiye idi,
Eskiden kıyafetlerimiz abadan yapılırdı.
Bir yiğidin aba altında yattığı söylenirse,
Our grandfathers used to wear coarse woolen cloth and our grandmothers sewed it,
It was the scarf that wrapped around the shepherd's shoulders,
It was arakiye that covered the dervishes' heads,
In the past, our clothes were made of coarse woolen cloth.
If it is said that a brave man lies under his coarse woolen cloth,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!