Kağan İşçen Şiirleri - Şair Kağan İşçen

ben kaybetmeye değmem
her akşamın sabahı vardır
benim yok
ve bazen sert rüzgarlar eser baharında
sofrasında merhametin
ben kaybetmeye değmem

günleri saymak gibidir seni aramak
son durağı olmayan belirsizlik
içinden çıkılmaz girdaplar gibi
raksederken kalbimin dehlizlerinde kıvılcımlar aşka
ahenksizleşir gündüzler
kekelemeye değer birşey kalmaz geceden sabaha

ağaçlar yorumsuzlaşacak biliyorsun
tarih de unutacak birgün yüzümüzü
kimbilir hangi takvimden kaçıncı yaprak kopmuş olacağız
ağustos güneşli vadilere ıslık olduğumuzu
kimseler bilmeyeck

sensiz yakalandığım
ölüm ölüm değil
yağmur yağmur

sana değsin yağmur
yunsun damlaları yüzün

koridorlu bir ayrılıktı
saçlarını düşürdüğün yoldu
güneşte eskidi yüzüm
aramakla yabacılaştım sevişlerini
yaşamının güncel seremonisine

sana köşe başlarımı bıraktım
karanlık odaları mumlu
gittiğimi anlayacak mısın? ...

hayata daldığın gibi yerdin kendi kendini
benimse

şirret yordamsız durduransız sevmek tabldot usulü
yerli yersiz rüya görmek kadar kadar ızdıraplı düşünmek seni
kuralsız madara çiğ kalmış kişisel anlarımın berbat öpüşmesi sen

sesinin koyboluş yankısı
sisli
usulca kesti bileklerini zamanın
yaşamak ölümü pelesenk etmekti ağaçlara
sensiz...
yanaklarındı hayat parantezim

bütün uykular siyahın katığı
beyazlar yarına sürgün
yorgun gün fırsatsız tebessümümüne
yıldızlarla eğleşmenin
yaşamak senden yana baskın
gerisi vişne çürüğü gitmeler yığını

kış yağmurla silkindi
ağaçlar kışla
toprak ağaçlarla silkindi
ben sensizlikle
yalnızlıktan...