Kağan İşçen Şiirleri - Şair Kağan İşçen

yakın uzaklarım vardı seni unutmak gibi
sen göçer misin ufkumdan ki saçlarım ağarsın
ağaçlar yaprak dökerse bilirim gitmişsin yine
yinelemelerimde hep o soluksuz
hep o üstün körü o aynı mevsim
akşam olur da üşürüz ya ağaçlar korur çocukları

eskidik mi dersin
anıları konuşacak kadar
üzüldük mü? ...
anılar hakimse bir aşka
kitaplarda bile
okuyacak bir şey kalmamış demektir

koyu bekleyişler yiter anlık gün ışığında
saçmalama hakkını kullanmıştır tüm bitişler
toprağın ıslak kokusuyla gelen saplantım
kır çiçekleriyle ölçtüm ayrılığın zamanını
sen olmasan da sensizlik benim...

gözlerimde hep bulut
uzaklara bakan çocuklar gibi
yüreğimde ahmak ıslatan yağmurları

kuşların göç edişi bakışlım
gülüşlerin mi ufuk çizgisi

arkadaş ıslığına benzer atılışım ayaklarına
kaçak güreşmeyi sevmem herşeyim senindir
düşlerimi bıraktım aklının daracık sokaklarına
içime çekilmiş perdelerimle sensizliğim benimdir

bulutların mor kenarlı kıvrımlarındayım inan ki
sen aklımdaysan yaşam her yanımda tüm ayrıntılarıyla
unutulmamış bir koyun sıcaklığı duvara dokunduğumda
aklımdasın taşa tuza buza bile kıyamam şimdi ben
ayaklarım içli içli ihtiyarlasın ihtiyarlayacaksa
güz sessizliğinde ağlayarak dinleneceğimiz bir gün

kaygısız kuşlar ötecek balkonumuzda
sen gök rengi bir kahvaltı hazırlayacaksın
çocuklar haylaz şarkılarla okula gidecekler
işte ömrüm ister böyle yılışık
ister böyle serseri
nasıl olursa olsun

anlamayın ben küskün bulut göğe
yeni olurum eski gibi tecrübeli sevmeye ama aşk
yetişirim yitirdiğiniz yıldızları kaldırmaya ben ağlayan
nar çiçeği düşlerde ansızın baskın gelen üşüyen serçe
kaideyi bozan istisnayım kumral tadında mutluluğun
habersiz eylülüm sonbahardan yapraklarım bıkkın

Serap

meşgul olma gece yarısıyla
benimle konuş
oyna en ciddi kendinliğini
elma ağaçlarında yakaladığım

yıldızlarımı bırak ay ışığı pejmürde akşam parkı
nerden çıktı şimdi akşam akşam değer yargıları paldır küldür
körü körüne susar kitaplar mahkeme raporlu beraat özlemli
kül tablasında bencileyin boğduğun ışıkların özeti
sende buldum evcimen serseriliğimi bağışla gül suretlim
yararlı yararsız yaralarımı kapıyorum dünü unutur görünerek