İçimde bir sancı dur durak bilmez
Ha taştı, taşacak, neredesin yar?
Bir haydut, başını kessen eğilmez
Usanmış hışmına uğramış dağlar
Kan kusuyor toprak, neredesin yar?
Bir mekan ki mavi gök, bir zaman ki karakış
Ölümlü fanilikten ölümsüz sona akış
Bir hikaye edilir, tek direnen akılmış
Vicdan kör uykusunda, gönül hapse tıkılmış
Merhamet, sevgi, vefa; tüm kaleler yıkılmış
Renk değil gözleri güzel eyleyen
Mahluku kem gören gözü neyleyim.
Kalptir maksadını dile söyleyen
Aşkla beslenmemiş sözü neyleyim.
Karanlık bir yanı var yaşamanın
İnsanlık uyuyor sanki derinden
Korkaklığı okunuyor insanın
Uyuyanların gözlerinden
Oğlum, insanları sev lakin biraz uzaktan
Yorar seni dolunay deniz arası gelgit
İyilik kuş gibidir, korkma sakın uçmaktan
Kılıcını kınında güçlü tutandır yiğit.
Gözlerinde upuzun ve ipince bir çığlık
Bakışında renklerin tüm sırları gizlidir
Umudumdaki çukur, hayalimdeki dağlık
Gülüşünde yurdumun bozkırları gizlidir
Madem mavi değil artık gökyüzü
Kanat çırpmasınlar boşuna kuşlar
Bu karanlık beni yutmadan evvel
Aldım bir nefes de senin için yar
Alabora olmuş gemilerdesin
Kokunu denize katar gözlerin
Kimbilir nerede ne seferdesin
Hangi yüreklerde atar gözlerin
Ok olur sineme batar gözlerin
Ben yaşadım, evet, hatırlıyorum
Kuşlar ölüyordu, göğün yüzünde
Ölü kuş sesiyle doldu Erzurum
Gün karardı her bir kuş öldüğünde
Ben yaşadım, evet, hatırlıyorum
Oradaydı, ne varsa benden geriye kalan
Gerisi lafı güzaf, gerisi safi yalan
Olmasa da hiçbir şey gözlerin oradaydı
Şiir ne ki kurşuni sözlerin oradaydı
Oradaydı gönlüme hançer sokan rakkase
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!