Bir mum aydınlattığı her dakika eriyor
Güneş olmak, bi yerde, tükenmektir Kadınım!
Bulutlar, ağladıkça toprağa can veriyor
Her gözyaşı aslında bir çiçektir Kadınım!
Bazen bitti denilen noktada başlar hayat,
Karanlık bir gecenin ardına düşen gölge
Ruhun biriktirdiği servete kangren olur.
Kamaşan gözlerinle düştüğünde çukura
El atılacak yerde çok akıl veren olur.
Şükrünü eksik etme varsa ekmeğin aşın
Kaç mevsim yaşadım, bilmem kaç sene,
Bir kez ilkbahara rastlamadım yar!
Uğrağım oldu da kaç tımarhane
Benden has bimara rastlamadım yar!
Mecnunum ya illa beklerdim ama
İçimde bir fırtına kopuverdi ansızın
Açığa sürüklenmiş kayıp bir yelkenliyim.
Güzelliği aklımı alıverdi bir kızın
Ben denizden dalgalı, ben denizden deliyim.
Çeker karanlığına imkânsızlıklar beni
Bir varmış, bir yokmuş hayatın özü.
Gerisi, dunyanın tuhaf hilesi.
Aşkı söz olanın şaşıdır gözü,
Murdar et yemiştir, kokar nefesi.
Sevda er işidir, sorma namerde
-15 Temmuz Şehitlerine-
Temmuzun on beşinde, fitnenin uşakları,
Dışı bize benzeyen, içi şeytana asker…
Saldılar üstümüze tankları, uçakları
Ortalık yangın yeri, kana bulandı her yer!
Yaşamın kıyısında gezinirken
Ölümün kokusunu alıyorum anne
Çekiyorum her nefesi içime
Saçlarını koklar gibi…
Ne kadar da sen kokuyor ölüm
Ve ölüm sen koktukça
Gülme yada, yürek kanar, burkulur
Yar aleme meze olur, oy gülüm.
Kalbinde aşk olmayandan korkulur,
Kısrak kayıp, avaredir tay gülüm.
Unut sen de garibi kuytularda
Ölümden acıdır ayrılık yardan
Bıktım artık geçen saniyelerden.
Ey Güneş yaklaşma doğduğun yerden
Geri üstü bir kaç adım at yeter!
Al beni koynuna ey seher yeli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!