Köyden haber aldım Mehmedim hasta
Ne acılar çekiyordur, kim bilir
Beni arıyor, bulamıyordur.
Ahh çekişini duyar gibiyim.
Birini bekler gibi dalgın gözlerin
Sonsuzluğa varıyordur.
Soluklanayım diye gözlerine bakmıştım
Sırtıma sapladığı hançeri bir görseniz...
Oynasın diye oysa, kalbimi bırakmıştım
Aynadaki aksinden daha ölüydü beniz
Suyu çekildi yerin, göğe süzüldü deniz.
-1-
Cesaret, izdüşümü tarihin yüreklere
Keramet yağmurdaydı, ilkbaharda değildir.
Fikrimi bağlasan da çakılmış direklere
Doğmuş hiçbir düşünce bir mezarda değildir.
Üstüme doğdu Güneş
Yar sen yoksan nideyim…
Sensiz gün, geceye eş
Ben geceye ne deyim.
Göklerden bir cemre düştü toprağa
Uzaktan uzağa süzüyor beni
İnmiyor ovaya meyletmiş dağa
Bilmez uzaklığı üzüyor beni
Kar desen kar değil başındaki kır
Kırılmış bir dalın kırgın yaprağı
Bozulmuş bir bağın asmasıyım ben!
Zulmün kana doymuş kirli toprağı
Savaşın köpeklik tasmasıyım ben!
Bir yanım Merihe meydan okuyor
Kendimi anlatmayı sevmedim bir dem olsun,
Yüreğimi bir nebze bilenler tanır beni!
Ayırmam siyah beyaz, yeter ki âdem olsun
Haneme çay içimi gelenler tanır beni!
Severim tüm renkleri, maviyi ise başka
Herkes Yarini anlatır
Şöyle güzel, böyle güzel.
Ben yarimi anlatamam;
Yok dünyada öyle güzel!
Yasaklarınla sevebilmek seni
Uyuyabilmek uykularınla
Döşeğinde çarşaf
Yorganında mitil
En mahrem duygularınla
Uyuyabilmek seni…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!