İsmail Uysal Şiirleri - Şair İsmail Uysal

İsmail Uysal

Köyden haber aldım Mehmedim hasta
Ne acılar çekiyordur, kim bilir
Beni arıyor, bulamıyordur.
Ahh çekişini duyar gibiyim.
Birini bekler gibi dalgın gözlerin
Sonsuzluğa varıyordur.

Devamını Oku
İsmail Uysal

Soluklanayım diye gözlerine bakmıştım
Sırtıma sapladığı hançeri bir görseniz...
Oynasın diye oysa, kalbimi bırakmıştım

Aynadaki aksinden daha ölüydü beniz
Suyu çekildi yerin, göğe süzüldü deniz.

Devamını Oku
İsmail Uysal

-1-
Cesaret, izdüşümü tarihin yüreklere
Keramet yağmurdaydı, ilkbaharda değildir.
Fikrimi bağlasan da çakılmış direklere
Doğmuş hiçbir düşünce bir mezarda değildir.

Devamını Oku
İsmail Uysal

Üstüme doğdu Güneş
Yar sen yoksan nideyim…
Sensiz gün, geceye eş
Ben geceye ne deyim.

Devamını Oku
İsmail Uysal

Bir zaman
Mevsim yaz;
Haziran.
Bir şehir,
Kocaman.
Bir gece

Devamını Oku
İsmail Uysal

Göklerden bir cemre düştü toprağa
Uzaktan uzağa süzüyor beni
İnmiyor ovaya meyletmiş dağa
Bilmez uzaklığı üzüyor beni

Kar desen kar değil başındaki kır

Devamını Oku
İsmail Uysal

Kırılmış bir dalın kırgın yaprağı
Bozulmuş bir bağın asmasıyım ben!
Zulmün  kana doymuş kirli toprağı
Savaşın köpeklik tasmasıyım ben!

Bir yanım Merihe meydan okuyor

Devamını Oku
İsmail Uysal

Kendimi anlatmayı sevmedim bir dem olsun,
Yüreğimi bir nebze bilenler tanır beni!
Ayırmam siyah beyaz, yeter ki âdem olsun
Haneme çay içimi gelenler tanır beni!

Severim tüm renkleri, maviyi ise başka

Devamını Oku
İsmail Uysal

Herkes Yarini anlatır
Şöyle güzel, böyle güzel.
Ben yarimi anlatamam;
Yok dünyada öyle güzel!

Devamını Oku
İsmail Uysal

Yasaklarınla sevebilmek seni
Uyuyabilmek uykularınla
Döşeğinde çarşaf
Yorganında mitil
En mahrem duygularınla
Uyuyabilmek seni…

Devamını Oku