Aldığım nefes anlamını yitirdi
Hayatımın anahtarını kaybettim buğulu gözlerde
Kendimi, kendime hapsettim
Arada bir çalışsa da firara
Uyma kalbim
Geceydi, karanlığın koynunda bir kadın,
Yıldızlar şahit, ay sessizdi.
Aşkı yitirmiş bir kalbin sancısı,
Serçenin gözyaşlarında gizliydi.
Oturmuştu bir köşeye,
Hep bekleriz bir şeyleri... Bazı bekleyişler mutluluktur, heyecandır...
Bazı bekleyişler çok acıdır... Bir umut sevilmeyi beklersin.
En acısı da umut biter, ölümü beklersin!
Günahların en kötüsünden biri hırsızlık. Kim bilir farkında olmadan çalıyorlar hayatımızdan.
Aldatarak hayallerimizi, yalanlarıyla umutlarımızı, dedikoduyla heyecanlarımızı, kıskançlıklarıyla mutluluğumuzu çalıyorlar. Geriye yabancısı olduğumuz bir dünya kalıyor. Bazen insan kendini yaşadığı yere ait hissetmez. Çünkü yabancılaşır, kendini kötü hissetmesine sebep olan duygular yüzünden.
İşte şimdi olmuşuz, olmak istediğimiz yerdeyiz.
Yorgunuz ve bitkiniz
Zorlasak da dalamıyoruz başka aleme
Sesler
Kulamızı tırmalayan sesler
İçimde bir düğüm var,
Kökleri geçmişe uzanan,
Her nefeste daha da sıkılaşan.
Kaslarım, bir kemanın telleri gibi geriliyor,
Ama bu bir şarkı değil,
İstemem gelmesin baharım yazım
Sensiz olacaksa gülmesin yüzüm
Şu koca dünyada bir tek hayalim
Cana can olacak bir sevda var mı
Ömrümü geçirdim hep hayalinle
Gökkuşağı açtı şimdi ömrüme
Canıma can olan gelini sevdim
Sırma saçlarını bağla gönlüme
Zülüf düşen yüzde telini sevdim
Bilemezdi kalbim kurak yerlerde
Elime kâğıt kalem versen, şiir yazarım ben
Okuma yazma bilmesem de.
Aklımın harfleri sensin çünkü
Ne gerek var, Üniversiteler bitirmeye.
Elime saz verirsen âşık olurum ben
Düştüm bir sevdaya anlatsam mı ki
Anlatsam anlamaz bilmez er kişi
Bu sevdanın hükmü kendinde mi ki
Öyle sanan yardan şikâyetim var
Eylül ayı derler hüzün ayıdır
Şairlere yoldaş oldu sonbahar
Kalemden kâğıda dökülen paydır
Ulaştırdı bize yoldu sonbahar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!