İnsanın özüdür önce merhamet
Çağlasın yüreğin unutma evlat
Dinimiz emreder önce adalet
Gönülleri hoş tut unutma evlat
Sevgili Uyku;
Sende benim gibi zamanını karıştırıp dengesizleştin artık.
Bana gelmen gereken zaman dilimi gece diye adlandırılıyor.
Hani şu her yerin karanlık olup,
Yıldızların gökyüzünü süslediği,
Ya ben aptalım ya da benim sözüm
Gönlüm görse bile inanmıyor gözüm
Sustum söylemez derdimi özüm
Uyuz oldum dostlar kaşınıyorum.
Girdim bir yola çıkamam labirent gibi
Ben bilmem hayatın kahpeliğini
Yüzene gülerken hançerlemeyi
Doğrucu Davut’um ondan belli ki
Dost zannettiklerim vurdular beni
İnanmam ben artık senin sözüne
Baharı geçtim de yazların yalan
Doğruyum deme hiç gören gözüme
Çaldığın o türkü sazların yalan
Bazen yalnızlığı da sever insanoğlu, bazen de kaçmak ister yalnızlığından. Birilerini arar durur fakat ne yaparsa yapsın kimseyi bulamaz yalnızından başka yanı başında. Bir o uzatır elin, bir o kucaklar bizi. Biz ne yaparsak yapalım bir gölge gibi takip eder bizi. Bazen öyle köşeye sıkıştırır ki bizi kurtulmak imkansızdır elinden. Çok da farklı duygular yaşatır insana. Kimi zaman hiç olmadığın kadar güçlü hissettirir kendimize bizi, kimi zamanda bir o kadar aciz. Bazen kendine yeter insan yalnızlığında, bazen de bir hiç olduğu düşüncesine kapılır. Yalnızlık şekil verir insana, kalıba sokar bizi. Biz insanlara bir şeyler öğretmeye çalışır biz farkında olmadan. Öğretir de aslında biz şikâyet ederken ondan. Biz sadece onun bizi sıktığını düşünürken o bize şekil veriyordur aslında. Hazırlıyordur hayata, yaşama ve dışarıda bulunan o kocaman sahte dünyaya. Yalnızken duygularınızla baş başasınızdır. Bir başkası müdahale edemez duygularınıza, yardımı da dokunmaz aslında yalnızlığınıza. Alternatif bir yaşam biçimidir yalnızlık bu dünyada var olan. Bu yaşam diğer yaşamlarla kıyaslanamayacak kadar farklıdır. Sizin içinizdeki dünya farklıdır oysa ve her şey hayatta bir geçiş döneminin kilometre taşlarıdır aslında. Yalnızlık sizi olgunlaştırırken bir bakıma da gözlerinizi açıp hayata nasıl bakmanız gerektiğini gösterir size ayna misali. Siz her şeyi reel (gerçek) yaşarsınız da dünyada bazı hayatların bilgisayarın off düğmesine basana kadar olduğunu kanıtlar size. O kadar sanal yani. Öyle güzel ışık tutar ki ileride yaşayacağınız hayata siz farkında olmasanız da bazen şükredersiniz yaşamı sadece aptal bir kutudan ibaret olanlardan olmadığınıza. Öyle bir zaman tanır ki yalnızlık insana zamanla geriye dönüp bakar insan ve ne çok şeyini kaybettiğini görür çoğu zaman. Evet yavaş yavaş olgunlaştırır bizi yalnızlık. Başlangıçta size acı veren şeyler yitip gitmiştir mesela. Aslında hafiflemişsinizdir, kurtulmuşsunuzdur üzerinizdeki ağırlıktan. Kafanıza taktığınız birçok şeyin, dert ettiniz, uğruna eziyet çektiğiniz, canınızın yandığını hissettiğiniz birçok şeyin aslında bir yük olduğunu hissedecek ve ne kadar önemsiz bir o kadar da değersiz olduğunu gösterecektir size. Sizin onlar için, onların uğrunda verdiğiniz mücadeleyi hak etmediklerini fark edecek, buna layık olmadıklarını kanıtlayacaktır yalnızlık size. Kısaca ya herkes gibi olmayı becereceksiniz sanal ve sahte. Ya da kimse sizin gibi olamayacak fark yaratacaksınız dünya üzerinde.
Huban Asena ÖZKAN
Sen küçücüksün
Ama hayatımdaki gürültün çok büyük
Varlığın renklendiriyor hayatımı
Kendime ceza verdiğim her yeri iptal ediyorum.
Senin yüzünden
Benim isyanların sığmaz kalıba
Aklım firar etti gördüklerime
Vicdanlar atılmış kör bir kuyuya
Hainler yüzünden yandı ciğerim
Tanımak gerekli sevdiğini
Öyle haybeden anlatmakla olmaz
Bende olan kadar tanıyorum seni
Dikilip durma öyle kafamın içinde
Bakma öyle olağanca heybetinle
Gelen aratmasın sakın gideni
Sağlık huzur ile koş gel yeni yıl
Dertleri kederi olup biteni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!