Hatice Ak Şiirleri - Şair Hatice Ak

Niye gamlanırsın divane gönül
Sanki kucak açıp gözleyen mi var
Dağlar taşlar yansa aşkın narına
Senin bir damlacık efkârın mı var

Baharla başlayıp coşar akarsın

Gönül gözüm ile talip olduğum
Görmek için düşlerimi böldüğüm
Hazanda bir candı sende bulduğum
Gel bu bahar bende kal diyemedim

Aşkına tutuldum biçare yandım

Medet diye doktor geldiğim sana
Bir reçeten var mı gönül yarama
Hasret sonu kavuşmak da var ama
Gönül yarası bu geçer mi doktor
Yeniden çiçekler açar mı doktor

kolay mı sanıyorsun
güzelliğine  şiir  söylemek
kördüğüm oldu seni görünce

dün yolda yürürken birine rastladım
ayak numarasını sığdırmaya çalışıyordu
kaldırım taşlarına
dubaların etrafında döne döne yürüyordu

bir yaz günüydü
hava sıcak mı sıcak
işten gelmişim çok da yorgunum hani
mecalim kalmamış kolumu kaldıracak
güçlükle taşıyordum ruhumu bedenimi
epeyce zorlanarak

Başı boz bulutlu dumanlı dağlar
Bahar gelsin dostumuza gidelim
Yüreğim hey heyde gözlerim ağlar
Yaz gelsin de dostumuza gidelim

Yine bitiyor mu güllerin bağda

Bazen düşünüyor insan, ben neyim şu dünyada
Var mıdır yerim yurdum, hani bir sevenim
Düşünürdüm nicedir, örneğin bir dost
Hep özlemini duyduğum…

Hemcinslerimle çok yakın olamadım

Dün
Evimin penceresinden
Doya doya izledim doğayı

Devasa apartmanlara kafa tutan
Tek katlı yuvaları

ilk kez serçelere kızdım
İlk kez duymazdan geldim seslerini
İlk kez kıskandım yuvalarına dönüşlerini
Ve ilk kez bulutlandı gözlerim