Hatice Ak Şiirleri - Şair Hatice Ak

Adı bilinmeyen kır çiçeklerinin
Gölgesinde duldalanmak isteyen
Kelebekleri düşünsene
Galiba memleketin keyfini
En iyi sürenlerdir onlar
Ah bir de ömürleri bu kadar kısa olmasa

ne zaman bir yolculuğa çıkmam gerekse
aklım hep sende kalırdı
ne gittiğim yol keyif verir
ne yiyip içtiğimden tat alırdım

sen yok musun sen
sen gönül çelen
benim hiç bir etkim yok
kendin sebepsin

Beğendin mi yaptığını
Esme diyorum sana esme!
Çocukluğumdan hatırlarım
Bir esmeye başladınmı, günlerce sürerdin
Önüne kattığını sürükler
Sokakları bir güzel temizlerdin

soğuk bir şubat sabahı
geleceğe doğru bir adım atmak için
uzun uzun düşünmeyi bırakmalı

tüm dertlerim döndü söze
gönlümden gam sıza sıza
bahar iken koştum güze
eyvah beni, eyvah beni

nice idim nicelendim

bir kedim var ismi Tekir
onda her şey tıkır tıkır
sanmayın ki çokça fakir
taşınmazı tapusu var

"sen gülünce yüreğime bağdaş kurar bir çocuk" demiştin...

Devlet memurlarına sürgün yeri derlerdi
Bense hep hayranlık duyardım öyküsüne
Fransızlar kuşatmışlardı şehrin her yanını
Ekmek yok su yok, Şahin Ağa savunmada

/..Penceresi perdeli, çiçek açmadı zerdali../

Yüreğimi beşik yaptım gel diye
Saçlarımdan yastık yaptım bil diye
Son defa yüzüme bir kez gül diye
Canım bedenimden ayrılmadan gel.

Sana gülüm dedim, bizde böyledir