"...torosların doruğundan
nur topu bir ay doğdu
gölge indi kumsala
martı kanat savurdu..."
yakamoz meclisine
Şiirlerden dilek tuttum umutsuz,
Onlarda bana karşılar bu gün,
Bilmiyorlar mı ki, çöküşte gönlüm,
Bir yudum sevgiye muhtacım bu gün.
Oysa koşar adım gittim onlara
Hüsranı elime verdiler bu gün
şimdiki aklım olsa
daha az yer verirdim
duygusallığa hayatımda
ya da tam tersi
elli yıl önce hiç aklıma gelir miydi
sana şiir yazacağım, senin de gelmemiştir
inanırım
annem ne çok kızardı bana
içime sığmayan bir sevgiydin
uzaklaştıkça yakınlaşan
kaçtıkça kovalayan
ilgim
konuşabileceğim
hava kurşun gibi dokundukça yüreğime
feryat figan arşa çıkıyor yine isyanım
gökkubbenin altında ezilmekteyim
başa dönmek olanak dışı, şikayetler anlamını yitirdi
pembe çiçekli
sardunyaların kuşattığı
patika değildi
seninle hayal edilen
buluşma noktası
hanımeli çiçeklerinin
Ne çok severdim gökkuşağını
Renklerini saymışımdır çoğu zaman
Aynı çocukluğum gibiydiler
Ne tasaları olurdu,
Ne uğrardı, yanlarına keder
bir gün daha eriyor sona
gölgeler düşmüştür
kuytulara mutlaka
ne düşünmeli
neler hissetmeli şimdi
hece hece sakladım sözlerini
senden sonra tutunabilmek için hayata
gittiğinden beri darmadağın düşlerim
her gece hecelerini aldım avuçlarıma
ve böyle daldım uykuya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!