akşam olunca
ışıklarıyla konuşurdum yaşadığın şehrin
bütün yıldızları toplardı kubbesinde
ne kadar uzak durmaya çalışsam da
uykularımı bölen pudra kokusu
en çok sana mı benzerdi
ara sıra yokluyor tüm benliğimi
en, en, en, bütün en'ler
Hemen havalanıp uçma
Yağmur yağar ıslanırsın
Namert kapısından geçme
Bir hiç için terslenirsin
Gülistanda bağların yok
iyi bir hatip değilim
belki iyi bir insan da
güzel sözler yok ezberimde
dışarıdan bakınca öyle ahım şahım bir güzelliğim de yok
sararıp solmuş çınar yaprakları gibiyim
özensiz bir bahçe, çiçeklerle bezeli patika boyunca
sağlı sollu dizilmiş sardunyalar ve papatyalar
envai renkler karışınca birbirine
çiy damlaları dans eder, yapraklarının üzerinde
dokunur ama kıyamazsın, çiyle yaprağı ayırmaya
güneş, ağır ağır gösterirken sıcacık yüzünü
Her gün sana geliyorum düşlerimde
Gittiğinden beri duramadım buralarda
Ne tadı var ne tuzu hiçbir şeyin...
Artık acele de etmiyorum bir şeyler yaparken
Hoş etsem de yapacak gücüm kalmamış ya
Sevgi neye benzer sevdiğim,
Yeni filizlenmiş dala mı,
Bir demet kır çiçeğine mi…
Sevgi, zeytin dalımıdır,
Ya da defneyaprağı,
Sen değil miydin
Bir bahar arifesinde, karşıma çıkan,
Badem ağaçları bile, henüz çiçek açmadan,
Anlatılmaz bir sevgiyle yüreğimi kaplayan,
Sen değil miydin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!