Hatice Ak Şiirleri - Şair Hatice Ak

yüreğini koy yüreğimin üstüne
elini uzat bana
kaybolurum sonra
sensiz karanlıklarda
tut yüreğimden
tut ki dursun çırpınışları

iyi bir hatip değilim
belki iyi bir insan da
güzel sözler yok ezberimde
dışarıdan bakınca öyle ahım şahım bir güzelliğim de yok
sararıp solmuş çınar yaprakları gibiyim

ne çırpınıp duruyorsun yüreğim
beş para etmediğini biliyorsun
ne sevmeyi becerebildin adam gibi,
ne sevilmeyi...

sana şiir yazasım tuttu şimdi iyi mi
ama nereden başlasam bilemedim
ürkek bakışlarından mı
usul usul attığın adımlarından mı
umut türküleri besteleyen
kahverengi gözlerinden mi

özensiz bir bahçe, çiçeklerle bezeli patika boyunca
sağlı sollu dizilmiş sardunyalar ve papatyalar
envai renkler karışınca birbirine
çiy damlaları dans eder, yapraklarının üzerinde
dokunur ama kıyamazsın, çiyle yaprağı ayırmaya
güneş, ağır ağır gösterirken sıcacık yüzünü

Her gün sana geliyorum düşlerimde
Gittiğinden beri duramadım buralarda
Ne tadı var ne tuzu hiçbir şeyin...

Artık acele de etmiyorum bir şeyler yaparken
Hoş etsem de yapacak gücüm kalmamış ya

bir kördüğüm olmuştun
yüreğimin içinde
çözmeye çalıştıkça
dolaşan

Sevgi neye benzer sevdiğim,
Yeni filizlenmiş dala mı,
Bir demet kır çiçeğine mi…

Sevgi, zeytin dalımıdır,
Ya da defneyaprağı,

Sen değil miydin
Bir bahar arifesinde, karşıma çıkan,
Badem ağaçları bile, henüz çiçek açmadan,
Anlatılmaz bir sevgiyle yüreğimi kaplayan,
Sen değil miydin

bak ne düşündüm canımın içi
gel bu gece bir kaçamak yapalım seninle
örneğin çocukluk yıllarımıza dönelim
oyunlar oynayalım, boş verelim gama
kedere ve hüzüne, bırakalım
kendi kaderlerini yaşasınlar...