mor menekşe...!
dün ne güzel baktın bana öyle
açmak için biraz erken değil miydi
umarım hoyrat bir rüzgar esip
gelincik yeni uyanmış
bu gürültü neyin nesi
papatyalar uykudalar
işte bahar müjdecisi
kırılsın kanadın, tutmasın kolun
kurumuş dal gibi gez bre gafil
aklın firar etsin tutulsun dilin
kendi ekseninde dön bre gafil
tahtın viran olsun, yuvan yıkılsın
kedilere nankör derler
oysa onlar
insanlardan bize düşmez deyip
olan biteni seyreder
küsen dalgaların sesiyle uyuyan
bank olsa bulunurdu belki bir çözüm
belki bir martı dans ederdi gölgesinde
belki de iki fidan el falına baktırırdı oturup falcıya
Yirmi İki Temmuz mevsim de yazdı
Durup göz ucuyla bizleri süzdü
Kimseye demedin bu da mı gizdi
Duydumki bizleri arar olmuşsun
Güneşe benzerdi yüzün büsbütün
kimi gider kimi kalır geride
insan oğlu sınanırken
binbir çeşit kederle
zamanla her şey
hani ben düşüp sol bileğimi kırmıştım ya
öyle çok aradım ki o an seni ve bitimsiz sevgini
biliyorum öperdin alçının üstünden ve bak öptüm acımaz artık derdin
belki inanmayacaksın,
bir kaç gündür süren uykusuzluk nöbetim nasıl olmuşsa
o gece fikir değiştirmiş olacak..?
bir an seni gördüm,
uzak köşelerden birine yanlamasına oturmuşsun,
öyle bir zamanda gittin ki
ikinci şansı tanımak gelmedi içimden
üstü kapalı sitemler ediyormuşsun
anlamazmıyım sanıyorsun
öyle bir zamanda gittin ki
ağlamak lüksüm oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!