Hasan Ulusoy Şiirleri - Şair Hasan Ulusoy

İmrenerek seyredip, çok baktım uzaklardan
Elimde ellerin yok, gözümde gözün yoktu.
Bir boşluğu seyreden bu gözlerim ne görsün
Gördüğü her şey seni, gönül yurduna soktu.

Terü taze mevsimler yaşlandırır zamanı

Uysallığın isyana yöneldiği dağlarda
Sertleşen rüzgârların damarında gezmek var
Beni açmaz vadiler ruhum daralır burda
Fikirler azap veren ruhu emen canavar
Bu yüzden kanlar sızar iflah olmaz yarada

Aradım mecnunu buldum sahrada
Gam yolunda yoldaş oldum yorgunum
Yunus'la gezindik sırlı deryada
Boşaldıkça geri doldum yorgunum

Kaderin dağında kışa tutuldum

Uzaktan uzağa bir gamlı şarkı
Dokundu çiçeğe soldu açmıyor
Belliydi acının neşeyle farkı
Derdin yüreğime geldi geçmiyor

Yürüdü deryada ermiş bir adam

biliyorum yolculuk yılların evvelinden
biliyorum sancılar can yakan gözlerinden
biliyorum geçerken dehlizlerden derinden
biliyorum vazgeçmek kolay değil zor şimdi.

hüznün içimde durmaz her yanımı yakıyor

Hayaller umut arar, kan boyalı dağlarda
Ömür yiyen rüzgarlar, varlığımı savurur
Attığım oltalarda, yılan çiyan dizili
Kanayan ağrıların, kan olup dışa vurur.
Gül desenli dikenler, bülbül arar bağlarda
Uyku bilmez gözlerim, ateş yatakta uyur.

Sarhoş eder kokular yakın durma bu sıra
Yüreğin gül bahçesi nefesinle gül eser
Şifaya hasret kalan ağrı veren bu yara
İçime çöken hasret yolunda yolum keser

Sahralarda serseri çığlığında sevdası

Ana
Günlerin içindeki zamanlar sersemleşti
Eskiden vakit beşti, şimdi vakit on beştir.
Gül gözlü güzelleri pınar başı eğlemez
Duygular vahşileşmiş, bedenler kızıl leştir
Yedi renge boyalı başlar poşu bağlamaz.

Vurduğu yerde ateş açtıran sevda
Alınmadık öçler ekili bağlarında gül eksik
Aynadaki sönüşün sebebin benden bil
Yol sersem yolcu tezgin kul var gönül eksik
Bir ölüm sıcaklığıdır ayrılık.

Bu kadar gam çektin yetmez mi gönlüm
Vefasız bir güzel sevdin yar diye
Sen ona koştukça o dönüp bakmaz
Ardım sıra gelen yârim var diye

Ben onu severken o benden kaçar