Hasan Ulusoy Şiirleri - Şair Hasan Ulusoy

Anlaması çok mu zor dinlemek istemezsin
Huzursuz sokaklarda kaç gönülde bu acı
Kahır ülkesindeyim dönmemi beklemezsin
Hülya dehlizlerinde mahzun gönül davacı.

Sen çıkrıktan çıkan su efkârımı söndüren

Mor göz altılar bitkin ömrüme törpü olur
Vakitlere baş eğen sancıları çekerken
Her sabah bir akşamın derdini arar bulur
Boynuma geçen halka işim çok vakit erken

Hayatın ayazında üşürken yaktı derdin

Ölüm bir derin tutku hayallerin önünde
Saklandığım yerleri yarasalar kuşatmış
Hayallerim karardı güneşin yandığı günde
Hırçın akan zamanlar önüne ömür katmış

Sormadım sorulmuyor yol ne zaman tükenir

Geceler bahtımı kendine çeker
Dalgaları zulüm eder gelemem
Şafaktan sızarken ölüm ağrısı
Ruhu tutar elem keder gelemem

Yolumdaki yolcuların derdi ne?

Üstünde mıhlı durur başıboş deli boşluk
Altta itibar verir lakayt hayat, sarhoşluk.
Beyinler ur yüküyle bedene ağır gelir
O mahfile her giren körleşir sağır gelir
Uhdesinde saltanat yedindedir akıllar
Akılların başında akıl tutan akıl var.

Bunca düzen ve dirlik bu dünyada yok oldu
Beden ter sevmiyor insan yılgın emekten
İdrak ele verilmiş akıl oyuncak oldu
Zevk alıyor insanlık hayvanı dinlemekten

Kölelik yakışmazdı şerefli adımıza

Aşkım Kadar Bakisin
Sırrına erdim artık yıldızlar nerde uyur
Nereye gider gelir uzun kış geceleri
Denizdeki balığın efkarı neden büyür
Gül küskünü bülbüller baharda döner geri.

Şeytan pazarında gafil dolaştık
Uyduk utanmadık utanamadık
İhanete sinemizde yer açtık
Yaydık utanmadık, utanamadık.

Hırsızın yanında alkış tutarken

Özlediğim bayramda senin müjden olmalı
Gülmeliyim gönlümde efkârımı çürütüp
Tutunduğum dallarım çiçek meyve dolmalı
Gözümdeki selleri dost arkında yürütüp
Varmalıyım divana iç çekerek yanarak.

DESTANSIZ SAKARYA
sakarya'nın ruhaniyetine

Yorgun ruhumla düştüm baş koyduğum divana,
Sakarya! dertlerim var, dinle dökeyim sana...