Hasan Ulusoy Şiirleri - Şair Hasan Ulusoy

Yıllar var ki sinem göyünür durur,
Beni böyle eden gam mı, yara mı?
Ya ölür kurtulur, ya şifa bulur,
Saraydı doktorlar gelip yaramı.

Ne mihnet ne acım, bitmedi gitti,

Ateş kesildi sevdam canıma acımadan
Taze gül niyetiyle sımsıkı sarılırım.

Azap veren yol uzar azmi aşkım kamçılar
Ne zerrece usanıp ne yoldan yorulurum.

Git gel otur kalk ve dur
Çarpık mantık köhne gurur
Esarette aşkla vurur
El kırbacı şaklayarak.

Duvar yolun en düz yeri

Çöl kesilen dünyanın her bucağı yar kokar
Serâba koşan Mecnun şöhretinden muzdarip
Bir köhne ışık düşer ateş kesilir yakar
Bu muhteşem verâda elem çeker bir garip,
Yürüdüğüm yolların üst başından gam akar
Gam çekmeye meyyaldir bu yoldaki her garip

esiri oldum aşkın, seni bildikten sonra
silmişim kitabımda, ne kadar isim varsa
temmuzların sıcağı, yüreğime buz döker
anlamadım bu nasıl, kış gönüllü baharsa.

darağacında tuttum, yıllar yılı ben beni

Baharda kuş sesleri gelmez Çanakkale’den
Edebinden dört büklüm kayalar secde eder.
Irmakların denize inişinde kan kokar
Sabahları kıtalar ötesinden ses gelir
Baharda kuş sesleri gelmez Çanakkale’den

l
HİCRET

Medine’de fırtına! Yağan ne kum ne de su
Özdeki yanan aşka değmez ölüm korkusu

Dövdüm duygularımı sensiz
Çıkıp sokaklara kendimden geçip.
Sendin karşımda duran siluet
Issızca bakarken uzaktan
Gel, der gibi bana.
Peş peşe gidip dönen

saklanma saklandıkça sızılarım artıyor
hicranın zirvesine götürüyor saçların
mazlumlar mezadında bir el beni tartıyor
ağrısına yanarım zehirden ilaçların

savurduğun harman mı poyrazı bayram eder

________________Dr.Barış DOĞAN'a
savur harmanını yel tatlı eser
kaldır aşk yabasın ser ona karşı
hikmeti sevdanın sır perdesidir
maharetinle yırt gör ona karşı.