Hasan Ulusoy Şiirleri - Şair Hasan Ulusoy

Bir Köy Dönüşü

Kalmamış köyümün şevki neşesi
Çeşmesi çayları akmıyor şimdi.
Baharı yağmurlar müjdelemiyor
Ufukta şimşekler çakmıyor şimdi.

Akşamların sabaha selamından duyarım
Anlamadığım sözler ferahlatır içimi
Başucumda yazılı en mübarek söz senin
Ruhumu aydınlatan nur bakışlı göz senin
Döktüğün alevlerin ışığında donarım...

kımıldamaz yapraklar kuş sesine hasrettir
serinleten rüzgarın götürdüğü yer garip
sularla ses katarak yaylalara çıkmıyor
bürünmüş kepeneğe bilinmedik er garip

utandıran insanlık dik tutamaz başını

Boş dünya boşuna bizi
Eğler gibi gelir bana
Toprağa ayağı izi
Bağlar gibi geldi bana

Sırtta gider ağır yükler

Uhdesinde dünyayı tutan kudrete selam
Mevcudatın sahibi bilinirken vesselam

Istırabın sebebi sırtımı yakan yüktür
Hasrete döndü artık derdi dağdan büyüktür

Beyinsiz beyninde idrak ararken
Kör kütük sarhoşu ayık saydılar
Düşünüp sessizce kafa yorarken
Bizi her zillete layık saydılar

Aşımız ekmeğin hışmıyla bitti

Kimi alkış vurur avucun yorar
Başında felaket çarkı düşünmez
Kimi avantacı yiyip kudurur
Musallayı görmez morgu düşünmez

Beyni beyinsizin elinde durur

Bırak gideyim yolum mihnet keder gam dolu
Feleklerin fevkinde dönen alem duruyor
Avucumda kanı var gözlerimin
Irmaklar ateşiyle çöl kesilip kuruyor
Çamurda kaybettiğim çöldeki izlerimin
Bilinmez bir mekana çevrilip gider yolu

Anadolu”dan Geldim...

Anadolu”dan geldim İstanbul,
Bir serçe ürkekliğiyle gezerim
caddelerinde,
Bir türküdür,dudaklarımda

Yokluğun içindeki varlığımın yerine
Kum serpin yokluğun hayalden gözlerine
Ateşten hediyedir vicdanımdan derine
Yandığım gecelerin sabahında çık da gel.

Uykularımı döven kâbusları al götür