Hasan Ulusoy Şiirleri - Şair Hasan Ulusoy

Zirve yolu daraltır geçitler cılgalaşır
Seçtiğimiz her köyde rastladım mahzun derde
Cinnetten kurtardığı herkesi hazza taşır
Gül yüzlü güzeller gül seyreder pencerelerde

Gökkubbenin ufkunda salınan yeşil beşik

Can oğul,

bildiğin babanım işte.
göğsümden mahzunca
_________bir sersem yürek
___________________vuruyor.

Unutmadım bir vakit senden kaldım habersiz
Deli devre dolaştım umut yitik gayesiz

Sakladığım yıllarca yüreğimde huşuyla
Sevgimi harcadığım sevimsiz ve değersiz

Sen öfkemin dizgini hayalimin perisi
Ötelere yol açan en mübarek beldesin
Kirlenen hayal benim
Onca çaylar ırmaklar
Akar giden böğrümden hep başkasını paklar.

Kara yeller ak bahtı mı üşütür
Ruhumdaki güzelliğe çiğ düştü.
Kör karanlık ak günüme ışıktır
Fırtınalar öz dünyama üşüştü
Karlar indi odama.

Geldiğim dünyada mihnet meşakkat
Var dedi büyükler ben anlamadım
İnsanlık, insana çözmesi gerek
Sır dedi büyükler ben anlamadım...

Altın nesil yaşar altın çağlarda

koy azığı güzelim yolumu gördüm artık
sesimde acı vardır soluğum sayılmıyor
kuşların sesindeki kederde can bıraktık
o seslerin içinde benimki duyulmuyor

suyun indiği toprak gücenmeden götürdü

Yıkıldı hayaller en aziz günde
Umutlar yeisden yiyince künde
Silinir aklından son gördüğün de
Bilemezsin poyraz nerden yağan ne?

Bu fitne gafilin şerli ürünü

____________mektep ve mihnet yoldaşıma

Yaramı kanatan uç verdi derdim
Gönül körpe iken bağlandı Hünkaaar.
Diz dize verdiğim gör nice merdim
Derdime sırt dönüp eğlendi Hünkaaar.

________________________Mustafa Ceylan'a
Gelemedim mevsimler ardardına geçti de
Ak saçımdan çileler akıp indi bahtıma
Yanılmış umutların son seyranı gönlümde
Vefa göstermek zormuş kul olanın ahdine
Rüzgara susuz güller açmadı açmaz yine