Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Bilmiyorum saymadım,
Tutamadım hesabını,
Kaç zaman geçti habersiz,
Gidişinin ardından,
Bakakaldım bu kaçıncı talan!

Dost bahçesine girdim eğleştim;
Baktım nice gülleri talan ederler.
Diken atmış diye boynun kırarlar,
Güllere selâ verin ölüyorlar pirim!

Kaldırmam kaşımı yüzüm gülmez,

Sinema sahnesi gibi izlerdin hep
Dumanlı kara gözlerimi,
Karadeniz'in siyahi gözleriyle;
Ama bilmezdin perdesinin ardını,
Sahnenin loş ışıklarında,
Derinden en çok seni severdim.

Ne kadar sevecen,samimi gözlerin;
Ama donuk ve biraz gamlı bakıyor.
Çaresizliği okuyor gibiyim içinde,
Gülmeyi ögretmemiş gamzelerine,
Hayat bu işte kesinlikle acımıyor.

Takılmıyorum artık öyle eskisi gibi,
Beddualar etsen de adımı anarak.
Aldırmıyorum gereksizmiş kavgalar zaten,
İstediğin gibi düşün gülüm eyvallah!

Yolllarımız kesişse çok zaman sonra

En sevdiğim yelektin,
Taktiksin ve rengin haki.
Ne uygun almıştım seni,
İnternetten yok kargo bedeli.
Bir kusurun var fincan gibi ağzın
Fırlatıyor yahu dışarı cebe gireni,

Yıldızlar raksediyor
Güzelim, gamzelerinde.
Bir baksan uçuşur
Kelebekler içimde.
Bordoya bulanmış akşam
Mehtaplı gecelerde,

Ah bu öyle bir iç çekiştir ki hafız,
Acısı da,sızısı da çekilir gibi değil.
İstırabın tek katresine benzemez
Hicranı içer, çekersin de çekersin;
Ruhundan geçersin.

Hâleti ruhiyemi sakın sorma bana.
Neresinden anlatırsam anlatayım
Halim kırk yerinden yamalı bohça,
Çeksem çekiştirsem sökülmüyor,
Tutup iliştirsem yakası dikilmiyor.

Aşam dedim şu dağları,
Dağlar dumandır oy oy,
Dağlar borandır yâr yâr,
Yol vermiyor kara kışlar
Aman hâlim yamandır.