Bir camdan bakıyorum, kocaman dünyaya.
Sabahtan, akşama kadar, bir camda.
Gün orda doğuyor, orda batıyor.
Gecelerim, o camda geçiyor sadece.
Gözlerin, inci mercan gibiydi.
Seni çok sevdim,yalnız rıhtımlarda.
Gülüşü ile, güneş gibi doğan yarim.
Sevdan ile zamansız,mutlu olandım.
Seni uzaklardan seviyorum, bıkmadan, usanmadan.
Çok istiyorum seni, teninin her karışını, öpmek istiyorum.
Saçlarını sabaha kadar, okşamak istiyorum.
Omuzunda, bütün dertlerden uzak, uyumak istiyorum.
Ne oluyo biliyomusun?
Sen bana karşı biraz iyi olunca yüz buluyorum.
Şımarıyorum,seni destek alıyorum.
Sana her türlü güveniyorum.
Sana adım, adım, geliyordum sevgimle.
Gözlerinin içine bakarak, seni sevdiğimi söylemeye.
Yüzüne rüzgarın yeli vurmadan, yanına gelecektim.
Belki emekleyerek, belki adım adım, gelecektim.
Sana kalbimi verdim,sen canımı yaktın.
Sevmek senin için,oyundan ibaretti.
Ben sana geldikçe,sen kaçtın.
Son gidişinle,beni mezara koydun.
Ne ayaz var be,görende yardan ayrı düşmüş sanacak.
Soğuktan, damarları sızlıyo sanacak,oysaki gönül yaralı.
Ben evin içindeyim,fakat yüreğimmiş ayazda olan.
Aslında yüreğim, ankara ayazında değilde,kutuplarda yalnız kalmış.
Kıyıya vurdu hayallerim,bir sandalın içinde.
Oysaki denizde,dalga bile yoktu.
Ölümle, yaşam arasına sıkıştı,tüm umutlarım.
Sevmek desen,yüreğimde paslı hançer gibi.
Sevdiğine bir kelamı bile, çok gördün.
Konuşmayı bırak, en zor günümde bıraktın.
Bir avuç sevgiyi, vermeye korktun.
Gözlerime yaşları, sen düşürdün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!