Dallarından göçüp konardı saksılara
Baharı uyandıran mimoza çiçeği
Sonra umudu
Sonra sevinçleri ayaklandırırdı güneşten esinlenmiş sapsarı çehresiyle
Kış uykusu rehavetinden sıyrılırdı cümle çocuklar
Toprakta karınca
Kirpiklere gölge duran bulutlar gitmeli artık
Dillerden umuda dair ezgiler akmalı
Gül yüzlü sevinçler güneşe karışmalı
Ölümler utanmalı yaşam sevinçlerinden
Şiirler uçmalı gökyüzüne
Tokluk bahşeden sofralarda
Bir sahilde
Avuç dolusu şiir döksem maviliğe
Dalga dalga yayılsa köpükler
Kanatlanıp enginlere
Süzülse martılar
Güneş batmayı unutsa
Asırlara bedel bir tohum
Ekilmişse gönüllere
Değmez namerdin eli
O'na çarpan yüreklere
O Aşk ki çığır açmış
Fikirde
Gül yüzünden güneş akar
Mavi damlalarla
Ömürlere değer katan masumiyet
Körpe yürektir gerçeklik
O gülüşlerde çiçek kokuları
Kuş sesleri
Kaf dağına saklı
Meçhul bir hikayeyi
Düşlemekten öte gitmeyen
Garip bir masalın içindeyiz
Günün perdesi kapanınca
Sahne alır tüm gerçeklikler
Biliyorsun ya çocuk
Mavi yüreğini güneşe dönünce
Her kışın sonu baharla gelir
Dağlara sarılan o bembeyaz gelinlik güneşi avuçlasın yeter ki
Körpe kuzular ana memesinden salınsın hele
Bir damla şifayı taşımak için kanatlanınca arılar
Kapılma dünyanın hengâmesine
Koşma insanın bitmek bilmeyen kazanma yarışında.
Bir nefeslik borçla geldiğin şu dünyanın yarını bile belirli değilken; bugününü boşu boşuna heba etme.
Cebinden verenlere yüreğinden verme.
Kaşıkla verenlerin kepçeyle aldığı düzenin aleti olma.
Düşle kendini denizde, mavi enginliklerde, masmavi kanat tak yüreğine,
Ve sen
Mavi Sevdam
Cümle şarkıların kapısını
Sonsuzluğa açan
Şiirlerin tükenmez kalemi
Yazgımın silinmez duygusu
Sarı hüznün mevsiminde
Okul yoluna uzanırdı
İçimize sığmayan baharlar
Yaprak, yaprak dökülürdü
Sevda şarkıları
Silgi kokulu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!