Gülcan Arıkan Şiirleri - Şair Gülcan Arıkan

Biraz huzur,biraz deniz başka ne için geldiniz...biraz sevgi biraz gönül başka ne için geldiniz...Biraz kadın,biraz adam ceketli ama ceketsiz...biraz doğru,biraz yalan başka ne için geldiniz...Düğünde oynadınız,ölene ağladınız,yol hiç bitmez sandınız,yollar bitirmek için,başka ne için geldiniz...

Oynama devamlı gözlüğünün camlarıyla, dünya böyle az bulanık, az net ötesi yok,oynama...karıştırma tarih kitaplarını boşa, ne savaşlar,ne hükümdarlar,ne tahtlar,ne saraylar, bir varmış bir yokmuşlar.. akıl sır erdiremezsin,karıştırma...Bekleme artık bir avucun çenende,gözün kapıda,kapı kalbinde,bekleme o birtürlü gelmeyecek olanı,yol ile yolculuk birbirine karışmış bekleme...Erteleme hiçbir şeyi ,dün nasıl yoksa bugün, bugün de olmayacak yarın,yapmak istediklerini yap,haykırmak istedigini haykır sağındakine solundakine,ötekine,berikine zarar vermeden tabii,haykır içinden taşanı,içine dert olanı haykır erteleme...Korkma artık sokak kedilerinden,tiksinme börtüden böcekten,sarıl sarılabildiğin kadar onlara ve tabi kendine de.İnsan dışında hiçbir canlı zarar vermedi doğaya,insana bunu bilerek yaşa,korkma...Unutma senaryo ne olursa olsun oyun biter perde kapanır birgün, Unutma gülümse...

Herkesin var yarım kalan hikayesi,
kiminin kalbinde eli,
kiminin hep hayalde kalan,
Bir türlü olduramadığı düşlerinde beyni...

Herkesin var bir alacağı hayattan,

Keşke bulabilseydi insan
Çaresini çaresizliğin,
Olurunu en olmazın,
Ömrüne sebep olanın,
Gönlünde ıssız kalanın...
Kayıp sayfalarını

Bilseydi insan ayrılık var,
Sevmelere kalkışır mıydı hiç?

Bilseydi insan hasret var,
Kavuşmalara aldanır mıydı hiç?

Kimse kimseyi sevmedi,
Zaman geçti sadece...
Kimse kimseye dönmedi,
Hasret büyüdü sadece...
Kimse kimseyi anlamadi,
Kimse kimsenin olmadi,

Çiçekli bahçelerden geldi
Yüzünde tebessüm...
Yüzünde neşe,
Misafirim oldu bugün
Konuştuk, dertleştik de çokça
Ne oldu dedik geçmişteki o cimcime kıza

Sen sana geldiğimi zannediyorsun
Aslında ben,senden gidiyorum bilmiyorsun
Herşeyin en güzeliydi yanında yaşanan
Bir masaldı sanki seninle yaşadığım zaman
Gölgesinde içmeden sarhoş olduğum tek insan
Sana geldiğimi zannediyorsun

Seni tanımadığım evrende,
sensizliği nasıl anlatacağım...
Seninle bölünen yalnızlığım,
tatlı bir meltem rüzgarına teslim,
Sanki bir gitsen kuruyacak ırmaklarım Sanki bir gitsen yanacak bütün ormanlarım...

Geceler uzun, gündüzler uzaktı
Yollar engebeli,engebeler tuzaktı
Zordu ulu orta konuşmak,
Hakkını aramak yasaktı,
İnsanca yaşamak şöyle dursun;
Nefes almanın zorluğunda sevdim seni...