Gidemiyorsun artık uzaklara,Uzaklar dipsiz,Uzaklar sonsuz,nefesin yetmiyor eskisi gibi ne sana ne de koşmak isteyen ayaklarına...Ruhun çocuk,kafan genç,bedenin yaşlı...Kalbin aynı ürkek kız sanki hep 18 lerinde...Gözlerin yorgun,tükenmiş...Göremiyorsun artık enginleri...Geçmişe dönsen,toplasan kalbini kıranlardan kalbine ait parçaları...Geçmişe dönsen dönemiyorsun.Istanbul'da bir akşam üstü,geçmişsin talihsiz Haydarpaşa garının karşısına,elinde kalem kağıt,o dertli sen dertli.. Yanmışsınız ikiniz de bu zamanın herhangi bir diliminde yanmışsınız ikiniz de ama şimdi ama geçmiş de...Yanmışsınız ikiniz de...dertlesiyorsunuz sessizce,istanbul'un gürültüsüne inat bir sessizlikle istanbul'un kalabalığına inat bir yalnızlıkla,bir akşam üstü karşılıklı dertleşiyorsunuz sessizce...//14 Eylül 2024-Kadıköy
Bir ev vardı çok tanıdık,
Eski,sarı fotoğraflardan çıkıp gelmiş sanki
O kadar sıcak,o kadar alışılmış...
Bir gün desem bir yılın,
Bir yıl desem kırk yılın hatırı kalır,
Bende bir mazisi var ama bilinmez kaç asır...
Herkes herkesi sevmesindi
Sevmeler böyle olmasındı
Yıldızlar gökyüzünde öyle durmasındı
Yağmur yağmasaydı öyle anlamlı
Herşeyin bir anlamı olmasındı...
Öyle ağlasam,öyle ağlasam ki
Kalmasa hiç gözyaşı çocuklara
Öyle ağrısa öyle ağrısa ki başım
Kalmasa onlarda hiç dert,tasa...
Öyle düşünsem öyle düşünsem ki
Komşu kapısının önündeki
Yeşil kaktüs desenli paspas...
İlk gördüğümde seni ne hoşuma gitmiştin,
Malum zamane komşulukları,
Kapı kapı ya uzak,
Hadi kalbim kalk gidelim
Bu durakta doldu bekleme süremiz
Gecikti yine otobüs bak,
Sevgi Parkı durağında beklediğimiz
Hadi kalbim kalk gidelim
Bir resmin var bende biraz eski,biraz sarı, ikimiz de sarılmışız ama sen daha güzel sarılmışsın.İkimiz de mutluyuz ama sen daha güzel mutlusun.İkimiz de çocuğuz ama sen daha güzel çocuksun,ikimiz de gülmüşüz ama sen daha güzel gülmüşsün...Bir resmin var bende biraz eski,biraz sarı...ikimiz de varız eski bir resimde, resimle bugün arasında uzun yıllar,seninle benim aramda uzun yollar var...hayat var hayatlarımızın içinde,bulut da var güneş de, ama sen daha güzel varsın...Canım kardeşim sen bana çocukluğumdan kalansın...Yağmur da yağar bazen sen de...ama sen hep daha güzel,sen hep en güzel yağarsın.
Bazen fazla yorulur insan,
Hani fazla acıkır ya bazen ya da fazla susar suya...
Bunun gibidir aslında,
Bazen fazla yorulur insan,
Dinlenecek bir durak arar yolun ortasında...
Üç beş eşyan kaldı bende
Kırk yıl hatrın var cezvemde...
Ben bu dertle ölürdüm belki
Ölür mü insan bu yüzyılda
Onca sorumluluk varken
Ölür mü insan aşk acısından
Kimse sen olmayacak
Senin ellerin,gözlerin
Hepsi sadece sana ait
Senden bir tane var
Sen gidersen başka olmayacak




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!