Kimse kimseyi sevmedi,
Zaman geçti sadece...
Kimse kimseye dönmedi,
Hasret büyüdü sadece...
Kimse kimseyi anlamadi,
Kimse kimsenin olmadi,
Çiçekli bahçelerden geldi
Yüzünde tebessüm...
Yüzünde neşe,
Misafirim oldu bugün
Konuştuk, dertleştik de çokça
Ne oldu dedik geçmişteki o cimcime kıza
Başını koyunca yastığa
Gecenin karanlığında
Yapabildiklerini düşün mutlu ol
Yapamadıkların için ağlama...
Herşey senin elinde değil
Ne gemiler yaktım sayısını bilemedim.
Aldım hayatı karşıma,sillesini sayamadım.
Korkunun faydası yok ecele,
Ecel geldi kaçamadım.
Dünya bir han,insan icinde yolcu...
Pembeyi de tanıdım,griyi de...
Paramparça ettiğin kalbim
Atıyor hala aynı inançla
Seni severken nasıl mutluysa
Nasıl darmadağın olduysa
seni kaybettiğinde
Paramparça ettiğin kalbim
Bir pencere kenarında,
eski bir tabure üzerinde,
yarım kalmış mutluluklar cebimde,
tanış olduğum hüzünlerim heybemde,
henüz tanış olmadıklarım kim bilir nerde...
Şairliğim bendendi,telaşım hayattan
Bir şair telaşıyla sevdim seni...
Cesaretim bendendi, korkularım hayattan,
Ürkek bir ceylan tedirginliğiyle sevdim seni,
Yeni alınan eşyalar gibi
Bir sebebi vardır elbet
Uçan kuşlardaki,
açan çiçeklerdeki asık suratın,
Hepsi herzaman mutlu olamaz ki
Yolunda gitmeyen bişeyler hayatta
Bazen de yolunda giderken
Seni tanımadığım evrende,
sensizliği nasıl anlatacağım...
Seninle bölünen yalnızlığım,
tatlı bir meltem rüzgarına teslim,
Sanki bir gitsen kuruyacak ırmaklarım Sanki bir gitsen yanacak bütün ormanlarım...
Geceler uzun, gündüzler uzaktı
Yollar engebeli,engebeler tuzaktı
Zordu ulu orta konuşmak,
Hakkını aramak yasaktı,
İnsanca yaşamak şöyle dursun;
Nefes almanın zorluğunda sevdim seni...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!