Gülcan Arıkan Şiirleri - Şair Gülcan Arıkan

Bir dolap olsa tek kapılı,
Girsem içine,kapatsan kapısını üzerime..
Hiç çıkmasam ordan,
Karanlık,sessiz olsa,kimse olmasa
yalnızlığım ve ben başbaşa…
affedebilir miyim bilmiyorum hayatı,

Bir varmış bir yokmuş,
Kendi gölgesinden korkan bir dev varmış,
Ne zaman yolda yürüse korkup;
tekrar evine kaçarmış...
Gölgesinin olmadığı bir yer arayıp durmuş,
Ne yaşalmış,ne yaşlanmış,

Sevdalı zamanlardan kalmaydı yalnızlığım,
Yalnızlığım hep büyük, hep derin, hep zavallı.
Yalnızlığım hep en kalabalıktı.

İnsanları anlamaktan vazgeçmişliğimin orta yerinde,
Bir omuz aramaktan çoktan vazgeçmişken,

Senden sonra hikayeler topladım,
yarım kalmış her hikayeden birer kelime...
sonra kelimeleri topladım,
yarım kalmış cümleler...
yarım kalmış cümlelerle yarım kalmış paragraflar...
Başı olan sonu hiç gelmeyen hikayeler..

Seni bıraktığım yerden sana döndüm,
Affet bu hayatta ben en çok seni üzdüm.

Kaygısız,tasasız bir hayatken yaşamak istediğim,
Elini bıraktığım yerde seni bulabilirim diye ,
sana geri döndüm.

Bıraktığın kalemle
Sana üç satır şiir yazacaktım
Mürekkep damladı sayfaya
Sayfada mürekkep ilmek ilmek,
Kalem ağladı yazamadım,

Hüzündür yazan şiiri,kalem bahane...
Gönüldür kırılan gövdesinden ,sitem bahane...
Kavusamamaktır asıl mesele,aşk bahane...
Ne yapsa insan hayatta,yalnızlığı kalır elinde sonunda...
Yalnızlığı kalır birgun ona yine,
Kalabalık bahane...

Bu sene yağmur sevdi bu kenti, koruyamadık mavisini yeşilini,beton döktük heryerine,biz sevmedik yağmur sevdi.
Bu sene yağmur terketmedi bu kenti.. Trafiği,kaosu,kalabalığı derken koruyamadık canım İstanbul seni...terkettik uğruna şarkılar,romanlar yazılan,hani Orhan Veli nin şiirlerinde dinlemelere doyamadığı gözü kapalı...ve Atilla İlhan'ın uğruna şiir yazdığı o canım Yağmur Kaçağı...caddelerini,sokaklarını terkettik kendi kaosumus içerisinde biz terkettik kendimiz gibi seni de...Bu sene yağmur terketmedi bu kenti.
Bu sene yağmur bu kentten vazgeçmedi.Ne çare oldu dertlere ne de yeni dert açtı başlara,kendi halinde,kendi yolunda yağdı, yağdı da gece gündüz hiç yorulmak bilmedi...

Bazen fazla yorulur insan,
Hani fazla acıkır ya bazen ya da fazla susar suya...
Bunun gibidir aslında,
Bazen fazla yorulur insan,
Dinlenecek bir durak arar yolun ortasında...

Biraz huzur,biraz deniz başka ne için geldiniz...biraz sevgi biraz gönül başka ne için geldiniz...Biraz kadın,biraz adam ceketli ama ceketsiz...biraz doğru,biraz yalan başka ne için geldiniz...Düğünde oynadınız,ölene ağladınız,yol hiç bitmez sandınız,yollar bitirmek için,başka ne için geldiniz...