Bir dolap olsa tek kapılı,
Girsem içine,kapatsan kapısını üzerime..
Hiç çıkmasam ordan,
Karanlık,sessiz olsa,kimse olmasa
yalnızlığım ve ben başbaşa…
affedebilir miyim bilmiyorum hayatı,
Ne kadar güzel gözleriniz var
Bu ülkenin güzel çocukları!
Ne kadar candan bakıyorsunuz,
Hancıya,yolcuya,tüm dünya dertlerinden usananlara!
Nasıl da anlıyorsunuz bir çırpıda,
Babanızda ki yorgun gözlerin,
Sevdalı zamanlardan kalmaydı yalnızlığım,
Yalnızlığım hep büyük, hep derin, hep zavallı.
Yalnızlığım hep en kalabalıktı.
İnsanları anlamaktan vazgeçmişliğimin orta yerinde,
Bir omuz aramaktan çoktan vazgeçmişken,
Senden sonra hikayeler topladım,
yarım kalmış her hikayeden birer kelime...
sonra kelimeleri topladım,
yarım kalmış cümleler...
yarım kalmış cümlelerle yarım kalmış paragraflar...
Başı olan sonu hiç gelmeyen hikayeler..
Her doğum bir ölüme,
Her başlangıç bir bitişe,
Her huzur illa da bir hüzne gebeyse,
Kâh güldün kâh ağladın,
Sen bu hayattan ne anladın
Bütün yaşanmışlıkların arasında
Bir göçebe mülteci yüreğim
Öylesine hasret,
öylesine özlem deryasında
Bazen dünya dertlerinde
Kanar mıydı bütün zavallı yaralar
Kanar mıydı yara aldığı yerden
İnsan varsa özlem var,
İnsan varsa hasret var
İnsan varsa gurbet var,
İnsan varsa var da var
Sen artık kendini bu dizelerde arama
Senin istediğin gibi oldu
Bir antoloji dolusu mesafe şimdi
seninle benim aramda...
Ellerin uzak,gözlerin uzak
hepsine alışmıştım ama
Madem tutamayacaktık zamanı
Keşke öyle beylik laflar edip
Beylik sözler vermeseydik kendimize
Büyüyünce mutlu adamlar
Mutlu kadınlar oluruz diye...
Sokakta çamurla oynamaktan
Yanımdan geçerken beni tanımazsan,
Farketmezsen beni, ardına da bakmazsan,
O zaman unuttu derim, o zaman ben de giderim,
O zaman unuttu derim, o zaman ben de giderim...
Eğer kızarmazsa yanakların,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!