Esat Anık Şiirleri - Şair Esat Anık

Yazık ki geçince, zaman geriye
Dönmüyor bir tanem, döndüremezsin.
Aşkının kalbimde yaktığı ateş,
Sönmüyor bir tanem, söndüremezsin.

Kalbim isyan etti attığı yerden,

Değişmez yolumuz boşa yorulma,
Rotamız ezelden çizilmiş kurban.
Ne yapsak ne etsek faydasız artık,
Alnımıza böyle yazılmış kurban.

Dostlar birer birer gitti gelmiyor.

Yıllarca yaşanan hâtıralardan
Minicik bir anı kalmıştır belki.
Notaya dökülen o mısralardan
Muhayyer bir şarkı çalmıştır belki.

Mezâlim dünyadan murâd alınca,

Rayihânı getirdi rüzgârlar sen gelmeden.
Tâ içimde hissettim yanan dudaklarını.
Sana nasıl anlatsam? Nasıl özledim bilsen
Dudağıma hafifçe konan dudaklarını.

Yüzünü, gözlerini hayalimden atamam.

Yanmışım ben, yakmasınlar başka can.
Lâmi’ün nûr; bir küçük şerâreyim.
Gönle girmek istiyorsan sen de yan;
Aşka düştüm, can veren pervâneyim.

Girmişim derdimle bir meyhâneye;

Develeri bu diyârda
Gütmesini bileceksin.
Sevmesini bilmiyorsan,
Gitmesini bileceksin.

Neler gördün, ne çektin de?

Gönül bilmek, kendin bilmek,
Kendin kalmak arılıktır.
Seven sanki öldüm sanır,
Aşkta ölmek diriliktir.

Sevgi ârdır, sevgi nârdır.

Aşkın âteşi vurup, şu sinemi dağlarken.
Dertler ayyuka çıkıp, hicran ile çağlarken.
Gün be gün feryâd edip, gece gündüz ağlarken;
Çektiklerin yetmedi, biraz daha yan gönül.
Sen nelere dayandın, buna da dayan gönül.

Kalp kırmaktan olmalıdır korkumuz,
Sevgi ile bilinmeli farkımız.
Gönüllere aşkı taşır çarkımız;
'Erenlerin dokuduğu çul yanmaz,
Cehennemde günah yanar, kul yanmaz.'

Üzülmüyorum artık hüznüm bitmiyor diye,
Sen yanımda olunca ben mutlu oluyorum.
Eşsiz varlığın bana Yaradan’dan hediye;
Seni sevdiğim için gururla doluyorum.
Başkaca bir derdim yok; sensin derdim, elemim
Yüreğimdeki kandan besleniyor kalemim.