Esat Anık Şiirleri - Şair Esat Anık

Söz kızda: /Hani bir de, ağızlarını yayıp konuşmaları yok mu..... /

Sen benim ayarım olamazsın ki,
Bütün Avrupa,yı gezdim, tamaaam mı?
Sen türkü dinlersin, ben caz severim;
Bu yüzden daha da kızdım, tamaaam mı?

Bu sevda yüzünden yüreğim erir,
Bir bilsen, nasıl da hasretim sana?
Kavuşmak hayali, heyecan verir;
Rüzgârlar getirir kokunu bana.

Hala kulağımda o nazlı sesin,

Sen;
Sen o kadınsın,
Şarkıcı kadın.

İsmin var mıydı? Nereliydin?
Kaç yaşındaydın?

Öyle bir şehir ki bu, ona ne dense azdır;
Kömürü karadır da, mâzîsi bembeyazdır.

İnsanları çelebi, tabiatı yeşildir
Sakin, rahat huzurlu… Böyle güzel bir ildir.

Merhaba ilk aşkım;
Çocukluk sevdam merhaba!
Geç kalmış bir selâm bu..
Bu yılların isyânı.
Ne sözlerim anlatır,
Ne harfler bu hüsrânı..

Bir zamanlar belki diğer insanlar gibi mutlu, huzurlu hayatı olan... Eşiyle, işiyle çocuklarıyla... Ama bir gazel yaprağı gibi feleğin rüzgârıyla savrulmuş, kurumuş, dağılmış... O binlercesinden biri.... Gece yarısı rastladım bizim sokakta..


Sokakta rastladım gece yarısı.
Şaşkın, çevresine bakınıyordu.
Adres soracaktır diye yaklaştım;

Yezid denen kanlı zalim!
Nasıl kıydın Hüseyin`e?
Tarih yazmaz böyle vahşet,
Nasıl kıydın Hüseyin`e?

Milleti nâra yandırdın,

Ne desen haklısın söz etmem amma
Habersiz gidişin gücüme gitti
Çarçabuk unutup beni de sanki
El gibi tutuşun gücüme gitti

Dışına akseden özü söylerken

Sanmayın bu sevda yenidir diye
Gönlümüz ezelden yanagelmiştir
Aşkın kanadıyla Bezm-i Ezel`den
Dar-ı dünyasına konagelmiştir

Aynanın aksidir görünen hayat

Eskiden sen vardın
Yine sen olacaksın
Baş tacım göz nurum
Kalbimde kalacaksın

Kıyamet kopsa da