Esat Anık Şiirleri - Şair Esat Anık

Kıskanırken gözden,ne oldu oldu!
Parmaktan sakındım,el ele değdi.
Gözüm yummuş idim görmedim inan;
Etekten sakındım,el bele değdi.

Sabahın seh`rinde yedim ayazı,

Gül naz ettikçe bülbül karalar bağlıyormuş.
Âlem hayrân izlermiş ' neler oluyor? ' diye.
Yaprağına çiy düşmüş meğer gül ağlıyormuş;
Bülbül basmış avazı gülüm soluyor diye.

Bülbül niyazlardadır, gül`se naz makamında.

Hem ebed, hem ezelsin
Benim Güzel Allah'ım.
Âlemlerden güzelsin,
Benim Güzel Allah'ım.

Azîm, Bakî, Barî'dir,

Kandilsiz ve tandırsız evler gibi
Soğuk sokaklar..
Şu soğuk sokaklar
Ne sırlar saklar..

İki küçük çocuk

Ben hep böyle görmeliyim yüzünü,
Söylediğin tatlı olsun sevgilim.
Daima gül, yanağında gül açsın;
Sevinçlerin katlı olsun sevgilim.

(Biraz da ironi)

Sayın Genel Başkanım! Bu sözlerim sanadır.
Beni vekil yaparsan oyum senden yanadır.

Yüzlerce kişi gelir, kapına dikilir ya..

Seni gördüğüm ilk gün siyah elbisen vardı.
Sarı, uzun saçların sanki boyun kadardı.

Bakışın bir güzeldi, bir başkaydı gülüşün;
Endamlı yürüyüşün, kıvrılıp dökülüşün.

Zamana uymayı denedik ama
Tasnife sığmayan “TİP” ler türedi
Sakalı bıyığı giyim kuşamı
Heybeti tastamam “TOP” lar türedi

Değişti süratle biz yaya kaldık

Sahildeyimdir.
Sevgililer gelirler, martılar da gelir.
Simitçiler sevinir.
Martılar da sevinir.
Denize dalar, sevinçle uçarlar.
Sevgililer de sevinir, herkes sevinir.

Göz süzüp bakarsın kaşın altından
Zülfünü bir yana atarsın kâfir.
Bilmezsin acımı güler geçersin,
Derdime hasreti katarsın kâfir.

Revâ mı bu çile, duyduğun haz mı?