Esat Anık Şiirleri - Şair Esat Anık

Bakmayın siz şu melûl ve mahzûn halimize,
Bizim nâif yanımız atadandır, atadan.
Vatan ve nâmus için alırız elimize;
Kılıcımız, kınımız atadandır, atadan.

“Yaralıya su veren düşmana bal” gönderdik.

Gitme, kal! Diyerek yalvarmam artık.
Ne halin varsa gör, benden bu kadar.
Git kendi yoluna hayâtımdan çık,
Ne halin varsa gör, benden bu kadar.

Ne sende kalacak ne bende bir iz.

ANLATILMAZ BİR HÜZÜN VAR

Şarkımızdan tek eser yok, sazda hiç meşk kalmamış.
Güller üzgün, bülbül üzgün, 'şeb-i yeldâ' dan gibi.
Aşkımızdan bak eser yok, bizde ah! şevk kalmamış;
Anlatılmaz bir hüzün var; sanki sevdâdan gibi.

Açtım sana bak kalbimi!
Yanmış yüreğim nârına.
Ah!
Bir bilebilsen,
Bir görebilsen,
Bir sevebilsen.

Dünya denilen şeye, anlayan gözlerle bak!
Her renk bembeyaz değil, bazen de siyahı var.
İnandım diyenlere ar`dır ümitsiz olmak;
Karanlık her gecenin, aydınlık sabahı var.

Aldanma her gülene, her kızandan çekinme.

Bu şarkı senin için, seni söyler her hece;
Sana olan bu sevdâm yüce dağlardan yüce.

Sana adandı ömür, sen varsın her nefeste;
Sanadır tüm şarkılar, sana Nihâvend beste.

Aşkımı hep farklı bilenler varmış.
Ya kara sevdalı, ya deli densin.
Seni sevdim diye gülenler varmış;
Benim nazarımda, en güzel: Sensin.

İster Şirin olsun, isterse Aslı.

Ey erenler! “Evimize
Gel! ” dediniz, geldim işte.
“Yüzümüze bir dost gibi
Gül! ” dediniz, güldüm işte.

Hayır olsun kaidesi,

Bir ateş var şuramda; tam kalbimin yerinde...
Yanıyor ha yanıyor, bildiğin gibi değil.
Ciğerim göz göz olmuş, yaram hayli derinde;
Kanıyor ha kanıyor, bildiğin gibi değil.

Sensin katığım, suyum; sensin ekmeğim aşım.

Sözüme kulak ver ve iyi dinle;
Söyleyeceklerim gitmesin boşa!
İnadın tutar da ısrar edersen,
O kalın kafanı vurursun taşa.

Nedir bunca öfken, nedir telaşın?