Cevat Çeştepe Şiirleri - Şair Cevat Çeştepe

bu şiir,
aynı kökten boy veren çiçekler ve dikenlerin kısa hikayesidir.

.....,

üst üste koyup gece yarısı, en derin olan ile en doğru bakışı

uzat bana ellerinden bir kere öpeyim
ne kınasına bakayım ne nasırına
sadece öpüp bir kere yüzüme süreyim.
sen de anlat bana avucundaki derin çizgileri
ben dinleyeyim.
ellerim yanmadan.

kaybolan yıldız gibi Samanyolu içinde
belki en güzel mavilikte dalgası bu denizin
şimdi hangi okyanusta, kim bilir nerede
papatya gibi,başı eğik kır çiçeği sanki
daha çok yanmamış bir gelincik rengi
kaybolan yıldız çiçeği gözlerimin içinde.

dün en çok hangi şarkıyı sevmişsek seninle, şimdi gene onu dinleyelim
bütün notalar arkamızdan seslenirken, biz denize aynı sokaktan inelim
kaldırım taşlarına merhabalar, arasında biten otlara sevgiler gönderelim
dün neresinden sevdalanmışsak yaşama, ona gidilecek yollara düşelim…

/..zamanın dün halinde, çok sevdiğimiz şehirdeyiz seninle

elleri sıcak bir şehir olsun burası,
ilk gördüğün bir kadınla, insanlığa inanır gibi ilk aşkını yaşadığın.
bir ülke olsun yada sevmesin karanlığı,
sırtından yediğin kurşunla, toprağına yüzükoyun uzanmadığın.
yeryüzü olsun burası.

dünya kadar büyük masanın etrafında toplanmıştık, çok kalabalıktık
her birimiz sanki ev sahibiydik, ama daha önce hiç karşılaşmamıştık
yabancı yüzlerin yalancı baharıydı, dudağımızda açan gülümsemeler
okunamayan alın yazılarının, kendi kalemimizle yeniden yazılmasıydık.

zamanın aydınlığı gösterdiği zamanda ve aynı masa başında

Duydum ki;
Yaşı seninle yaşıt komşunun kızına, ‘hele bir savaş çıksın, babam babanın boynunu keserken ben de sana tecavüz edeceğim’ demişsin … Oysa o kız henüz öpüşmesini bile bilmiyordu. Ve sen bu sözlerinle onun küçücük yüreğine, öpüşmek tadından evvel ırkçı belanın yüz kızartıcı sicilini işlemişsin ….

***

ben de dünyayı bu yaşlarımda aldım, iki çocuk elimin avuçları arasına

bir şafak kızıllığındaydım,
potemkin güvertesinde, bütün topların aynı anda patlamasıydım
.

şafak kızıllığında sevmek seni canımın içi,
seni sevmek tepeden-tırnağa, katıksız ekmek gibi sevmek memleketi

bir türkü:
“çift jandarma geliyor lo, kaymakam konağından ….”

Sordu sırtımda şaklayan kırbaç, en ıslıklı sesiyle
kimden doğurdun bu bileklerindeki ip izini, söyle.
uçurtmam kaçmasın diye annem bağladı diyemezdim ki

boşalmış kadeh gibi değil,
benzemesin yarısı içilmiş sigara paketine
yıllanmış şarap tadında kalsın, içime çektiğim her nefesimde.

ister misin şimdi, istemeden elim dokunsun
tam aramıza yerleşmiş, taze açmış gül cenneti vazoya